Ma’ruza 02 Elektr oʻtkazgichlardagi, oʻramlardagi, g’altak va g’altaklararo elektrodinamik kuchlar

Issiqlikni uzatishning uch xili mavjud: 
1. Issiqlik oʻtkazuvchanlik; 
2. Konvektsiya; 
3. Issiqlik nurlanishi. 
Issiqlik oʻtkazuvchanlik. Issiqlik oʻtkazuvchanlik deb jismlarning qismlari yoki bu 
jismlar oʻzaro teginib turganida issiqlikni jismning bir qismidan boshqa qismiga yoki 
issiqlikni bir jismdan boshqa jismga uzatish jarayoniga aytiladi. Issiqlik oʻtkazuvchanlik 
metallarda elektronlarning issiqlik harakati yoʻli bilan, boshqa hollarda esa molekulalarning 
issiqlik harakati yoʻli bilan amalga oshadi. Issiqlik oʻtkazuvchanlik qattiq jismlarda uzatish 
uchun xarakterlidir. Issiqlik oʻtkazuvchanlikning zarur sharti haroratlar tafovutidir. Issiqlik 
oʻtkazuvchanlik jarayoni matematik koʻrinishda Fur’e tenglamasi bilan ifodalanadi. 
Bunda d
2
Q ─ issiqlik oʻtkazuvchanlik hisobiga n
0
yoʻnalishida uzatilayotgan 
issiqlikning miqdori; n
0 
─ haroratning oshishi tomoniga yoʻnalgan izotermik sirtga normalь 
boʻlgan birlik vektori; Θ ─ muhit harorati; dS ─ issiqlik uzatilayotgan vosita boʻlgan 
sirtning yuzasi; dt ─ d
2
Q issiqlik miqdori uzatilayotgan vaqt davomliligi; λ ─ oʻzidan 
issiqlik uzatish uchun vosita boʻlgan materialning issiqlik oʻtkazuvchanlik koeffitsienti. 
Izotermik sirt deb barcha nuqtasining haroratlari bir xil boʻlgan sirtga aytiladi. dΘ/dn ─ 
kattaligi haroratning gradienti deyiladi va uning dS maydonchasiga perpendikulyar boʻlgan 
n
0 
─ yoʻnalishida uning oʻzgarish tezligini xarakterlaydi. Issiqlik oʻtkazuvchanlik 
koeffitsienti ─ λ sirt birligi orqali 1 sekund ichida dΘ/dn=1
O