Mavzu: nafosat tarbiyasi. Uning maqsad va vazifalari

Did-farosatlilik – tarbiya kurganlik belgisi

Madaniyatlilik, tarbiya kurganlik, odoblilik insonning tashki kiiyofasida xam namoyon buladi.

Pokizalikka, ozodlikka intilish xar bir inson oldidagi muxim vazifalardan xisoblanadi. Ozoda kiyinish, badanni toza saklash, sochni tarab oroyish berib yurish, kiyim-boshni va uy-joyni ozoda tutish kishi rioya kilishi kerak bulan eng oddiy va eng zaruriy talablardandir. Ust-boshi gijimlangan, sokoli olinmagan kishi kuzga sovuk kurinadi. Tirnokni xaddan ortik ustirish, oshirib pardoz kilish kulgilidir. Sochi galati kilib turmaklangan, kuzga tashlanib turadigan katta zirak takkan, buyniga katta marjon osgan kizlar, sochini yelkasiga tushirib, xurpaytirib yurgan yigitlar kuzga xunuk kurinadi. Uzining tashki kiyofasiga e’tibor berib yurish – xar bir kishining muxim ijobiy xislatidir. Lekin uziga oro berish birdan-bir maksad bulib kolsa, uning boshka manfaatlari shunga moslashtirib kuyilsa, bu xol ijobiy bulmay koladi.

Xalki olam suygusidir tozalik, pokni,

Poklik orttirgusidir faxm ila idrokni.

Xar kishini kuksida poklik nishona bulmasa,

Tozalik maydonidan kuvgaydir ul bebokni.

Kissadan xissa: «poklik, ozodalik, saranjom-sarishtalik – yuksak didlilik, iymon salomatligidan darak beruvchi sifatlardir».