Mavzu: nafosat tarbiyasi. Uning maqsad va vazifalari

ODOB VA NAFOSAT TARBIYASI

Donalardan biri guzallik axlok-odobning tugishgan singlisidir, degan edi. Darxakikat, bu juda tugri ta’rif. Odatda odob va nafosat tarbiyasi uzaro chambarchas boglik xolda amalga oshiriladi. Chunki nafosat tarbiyasining natijasi axlok-odobda, chiroyli, xatti-xarakat, guzal munosabatda va xayotga, kelajakka, insonlarga, tabiatga muxabbatda kurinadi.

Xalkimiz: «Kamtarlik xam xusn», deydi. Mana shu birgina iborada chukur ma’no bor. Nafosat tarbiyasi tufayli yoshlarda kamtarlik xislati tarkib topadi. Bu xislat kishilarning eng guzal, eng chiroyli belgisidir. «Kishining chiroyi yuzida», deydi xalkimiz. Bir guzal tabassum kishilarga misoli kuyosh bulib, kalblarga ilik nur taratadi. Kishi biror asarni ukib, chexrasi yorishib ketadi. Yoki yokimli biror kuy, ashula tinglasa, boshi mayin tebranadi, biror guzal rasm, manzarali tasvrga bokib unday kuz uzolmay koladi, kalbi kuvonchlarga tuladi.

Xullas, estetik did, estetik kobiliyat, xissyot madaniyati birdaniga paydo bulmaydi, tabiatdan tayyor xolda berilmaydi. Xar kanday insoniy kobiliyat katorida guzallik tuygusi xam tarbiyalash, rivojlantirish, takomillashtirishga muxtojdir. Bularning xammasida inson guzalligi namoyon buladi. xalkimiz «Yaxshi xusningni yomon xulk buzadi», deb bekorga aytmagan.