Microsoft Word kr dunyoning ishlari ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
40
— Қизиқмисиз, мен сизга пулни гапираётганим йўқ-ку. Тузукмисиз, ўзи? 
— Оператсиядан яхши чиқдим, — Клава хола маъюс жилмайди. — Пул бермасам бўлмади. 
Ҳайрон бўлдим. 
— Кимга? 
— Ким бўларди, врачга! 
Беихтиёр ёнига ўтириб қолдим. 
— Кимга дейсиз? 
— Врачга! — Клава хола менинг соддалигимдан афсуслангандек оҳиста бош чайқади. — Уч юз 
сўм бермасам бўлмасди. Оператсия қилмасди. Қилсаям, ярим йилдан кейин ўладиган қилиб 
кесарди. 
Ростини айтсам, товонимдаги жоним ҳиқилдоғимга келди. 
— Нима, хирург сиздан пул талаб қилдими? Ким ўша врач? Фамилияси нима? 
— Э, болам, қўйсанг-чи! — Клава хола қўл силтади. — Фамилиясини айтганим билан нима 
ўзгарарди? 
Гарангсиб қолдим. 
— Нима, врач сиздан ростдан ҳам пул сўрадими? 
— Ой синок, синок! — Клава хола оғир бош чайқади. — Сўрагани йўқ, сўрагани йўқ. Фақат 
сешанба куни оператсия қиламиз, дейди-да, жумага қолдиради, жума куни оператсия қиламиз 
дейди-да, сешанбага қолдиради. Одаммисан демайди. Охири палатадаги касаллар ўргатишди. 
300 сўм берсангиз, дарров столга олади, дейишди. Пул беришим билан муомаласиям ўзгарди, 
ўзиям бошқача бўп қолди. — Клава хола маҳзун кулиб қўйди. — Нимаям дердим. Врач ҳам 
одам. Ундаям нафс бор. Бир оғиз раҳмат деган сўзингга муҳтожми. Болнитсага ётишга ордер 
оламан, десанг, қўлингга қараб туради-ку. Бу-ку бутун бошли оператсия. 
Дунёда ҳар хил аблаҳлик бор. Лекин беморни даволаш учун пора олиш... 
Орадан икки ҳафтами, уч ҳафтами ўтгач, жиянимнинг тўйи бўлди. Невропатолог бўлиб 
ишлайдиган узоқ қариндошим билан ёнма-ён ўтириб қолдик. Клава хола эсимга тушди. 
Қариндошимга бор гапни айтиб бердим. Мен унинг тутақиб кетишини кутиб турардим. Қизиқ, 
қариндошим тутақмади. Хотиржам елка қисиб қўя қолди. 
— Аввалбоши сен айтгандақа врачлар кўпмас. Шоли курмаксиз бўлмайди. Қолаверса, 
докторларга ҳам қийин. Ўн олти йил эшакдек ўқиб, 140 сўм олади. На кечаси тинчлик бор, на 
кундузи. Ўша 140 сўм савил қолгурни савдо ходими бир кунда топади. — Қариндошим 
кулимсиради. — Яшаш ҳам керак-ку, акаси бўйидан. Ундан кейин... Қўлидан тутмагунча нима 
дейсан? Пора бердим, деб қайси мард айтади. Айтса ўзи қия бўп кетади-ку. 
Бутунлай эсанкираб қолдим. Наҳотки, олий маълумотли врач ўзини чайқовчи билан 
тенглаштирса! Ахир давлат уни ўн олти йил бекорга ўқитдими, бекорга стипендия бердими? 
Унақа бўлса, ана, халатини ечиб ташласин-да, чайқовчилик қилсин! 
Йўқ, мен бу гапларни айтганим йўқ. Бироқ, қариндошим қизариб-бўзариб кетганимдан 
ҳаммасини тушунди. 
— Масалан, мен унақа дўхтирмасман, — деди елкамга қоқиб. — Арзимаган нарсаларга бунақа 
тажанглик қилаверсанг, невростения бўлиб қоласан. — У кўзимга синчиклаб қаради. — Мабодо 
юрагинг санчимайдими? Яхшиси эртага олдимга бор. Бир текшириб кўрамиз. 
Қариндошим яна бир марта мулойим жилмайиб қўйди. Қадаҳдаги конякни ичиб, лимон билан 
газак қилди. Шунда беихтиёр тағин болалик хотиралари ёпирилиб келди. Ачинска деган дўхтир 
лоп этиб ёдимга тушди. 
Доим оппоқ халат кийиб юрадиган, оппоқ сийрак сочлари нуроний юзига қандайдир файз 
бағишлаб турадиган бу одамнинг асл фамилияси Ачинский эканини кейин билганман. Уни 
биринчи марта кўрганда роса қўрққанман. Кичкина эдим, ҳали мактабга қатнамасдим. Кузда 
елкамга яра чиқди. Ойим қизил пиёзни қўрга кўмиб босди. Не азоб билан яра ёрилди-ю, 
ёнидан яна иккитаси чиқди. Энди пиёз ҳам, хамиртуруш ҳам ёрдам бермай қўйди. Бутун 

---

Дунёнинг ишлари (қисса). Ўткир Ҳошимов