22-bob. Xuftondan oldin uxlamak makruxdir
Abu Barza raziyallohu anhu: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam xuftondan oldin
uxlamakni va xuftondan keyin so'zlashib o'ltirmakni makruh der erdilar»,— deydilar.
23-bob. Xuftondan oldin charchab uxlab qolgan kishi xususida
Oisha raziyallohu anho rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam
xuftonga imomlik qilmaklari lozim erdi, (uxlab qolib) hadeganda chiqavermadilar.
Shunda Hazrat Umar: «Xotinlaru bolalar uxlab qoldi»,— deb ovoz qilib u kishini
chaqirdilar. Janob Rasululloh chiqib: «Yer yuzida sizlardan boshqa hech kim xufton
o'qiydirmen, deb muntazir bo'lib o'ltirgani yo'qdir»,— dedilar. O'sha vaqtlarda
Madinadan boshqa hech qaerda namoz o'qilmas erdi. Xuftonni shafaq yo'qolgandan
boshlab, tunning birinchi qismining uchdan biri oralig'ida o'qishar erdi».
Abdulloh ibn Umar raziyalohu anhu rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va
sallam tunlardan birida xufton vaqtida band bo'lib qolib, unga bir oz kechikdilar, hatto
biz u kishini kutib masjidda uxlab qoldik, bir uyg'onib, keyin yana uxlab qoldik va yana
uyg'ondik, shundan keyingina Janob Rasululloh bizning oldimizga chiqdilar, so'ng bizga
qarab: «Yer yuzida hech kim xufton o'qiydirmen, deb muntazir bo'lib o'tirgani yo'qdir»,
— dedilar». Ibn Umarning o'zlari, uyqu g'oliblik qilib, xuftonni qazo qilib qo'ymakdan
qo'rqmasalar, undan oldin yokim undan keyin mizg'ib olaverar erdilar.
Ibn Abbos rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam tunlardan birida
xuftonga kechikdilar, hatto odamlar uxlab qoldilar, uyg'onib, yana bir uxlab turdilar.
Shunda Umar ibn Xattob turib, «Namoz!» deb ovoz qildilar. Ato va ibn Abbos: «Shundan
keyin Janob Rasululloh ikki qo'llari boshlarida, sochlaridan suv tomgancha chiqib
keldilar-da, «Agar ummatimga mashaqqat bo'lmog'ini xohlaganimda, xuftonni shu tariqa
o'qimoqni buyurar erdim, dedilar», — deb aytishdi».
Do'stlaringiz bilan baham: |