Microsoft Word sahih buhari1 ziyouz com doc

93-bob. Dushanba kungi o'lim haqida
Oisha raziyallohu anho rivoyat qiladirlar: «Abu Bakr raziyallohu anhuning huzurlariga 
kirganimda ul kishi mendan: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallamni necha qavat qilib 
kafanladingizlar?»-deb so'radilar. Men: «Uch qavat oq suhuliyya birlan kafanladik, kafan 
ostida na salla va na ko'ylak bor erdi»,-dedim. «Janob Rasululloh qaysi kuni vafot etgan 
erdilar?»-deb so'radilar. «Dushanba kuni»,- dedim. «Bugun qaysi kundir?»- dedilar. 
«Dushanba kunidir»,-dedim. «Shu soniyadan to tungacha vafot etsam, degan 
umiddadirmen!»-dedilar. So'ng, egnilaridagi betob bo'lib yotgan kezlarida kiydirilgan 
kiyimlariga qarab qo'ydilar. Unda za'faronning dog'i bor erdi. «Mana shul kiyimimni 
yuvib, unga tag'in ikki en kafanlik qo'shib, kafanlangizlar!»-dedilar. «Bul eski-ku!» - 
degan erdim, «O'likdan ko'ra, tirikyangi kiyim kiymakka haqliroqdir! Kafan badandan 
oqadigan har xil narsalar uchun kerakdir»,- dedilar. Abu Bakr seshanba kechasygacha 
vafot etmadilar. Dafn qilinganlarida hali tong otmagan erdi».
94-bob. Bexos o'lim
Oisha raziyallohu anho rivoyat qiladirlar: «Bir kishi Rasululloh sallallohu alayhi va 
sallamdan: «Onamning joni birdaniga chiqib ketdi, so'zlashga ulgurganlarida erdi, 
sadaqa qilmakka buyurar erdilar. Agar men onamning nomlaridan sadaqa qilsam, ul 
kishiga savobi tekkaymidir?» - deb so'radi. «На»,-dedilar Janob Rasululloh».
95-bob. Nabiy sallallohu alayhi va sallam, Abu Bakr va Umar raziyallohu 
anhumo qabrlari haqidagi rivoyatlar
Oisha raziyallohu anho rivoyat qiladirlar: «Agar Rasululloh sallallohu alayhi va sallam 
og'ir betob bo'lib qolsalar, «Bugun qay yerdadirmen-u, ertaga qay yerda bo'lg'aymen?» 
deb mening huzurimda bo'ladirgan kunlarini orziqib kutar erdilar. Buni qarangkim, Janob 
Rasululloh xuddi mening navbatim kelgan kuni quchog'imda Olloh taologa jon taslim

---

Sahihi Buxoriy. 1-jild. Imom Ismoil al-Buxoriy
qildilar va mening xonamga dafn etildilar!».
Oisha raziyallohu anho rivoyat qiladirlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam so'nggi 
bor betob bo'lib yotganlarida (shu kasallikdan so'ng vafot etganlar); «Olloh taolo 
yahudiy va nasorolarni la'natladi, chunkim ular sobiq payg'ambarlarning qabrlarini 
masjid qilib oldilar»,- degan erdilar. Ana shu xavf (masjid qilib olmoq xavfi) 
bo'lmaganida, Janob Rasulullohning qabrlari ochiq qoldirilar erdi».
Sufyon at-Tammor: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning qabrlari do'ppayib 
turganini ko'rgandirmen»,- degan erkanlar.
Hishom ibn Urva otalaridan eshitganlarini rivoyat qiladirlar: «Valid ibn Abd ul-Malik 
zamonasida Hujrayi Sa'odatning (Rasululloh dafn etilgan hujraning) devori yiqilganida, 
uni qayta tiklamoqqa kirishdilar. Shunda (devor kesaklari orasidan) oyoq ko'rinib qoldi. 
Odamlar dahshatga tushib, uni Nabiy sallallohu alayhi va sallamming oyoqlari, deb 
gumon qildilar. Bul kimning oyog'i erkanligini biladirgan hech kim yo'q erdi. Shunda 
otam
Urva: «Xudo haqqi, bu Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning oyoqlari ermas, balki 
Umar raziyallohu anhuning oyoqlaridir»,- degan erkanlar».
Hishom ibn Urva otalaridan eshitganlarini rivoyat qiladirlar: «Oisha onamiz Abdulloh ibn 
az-Zubayrga: «Meni |glarning yoniga dafn etmag'il, Baqi'dagi dugonalarim 
(Rasulullohning boshqa ayollari) yoniga dafn etg'il, men u joyga mutlaqo loyiq 
ermasdirman!»-deb vasiyat qilgan erkanlar» (ularning yoniga deganda Rasululloh, Abu 
Bakr, Umar nazarda tutilgan).
Amr ibn Maymun raziyallohu anhu rivoyat qiladirlar: «Umar ibn Xattob raziyallohu 
anhuni ko'rdim. «Ey Abdulloh ibn Umar, mo''minlarning onasi Oisha raziyallohu anhoga 
borib, mendan salom aytg'il, so'ng mening ikki do'stimning yoniga dafn etilmog'imga 
ijozat so'ragil!» - dedilar. Oisha onamiz: «Ilgari men o'zim o'shal yerga dafn 
qilinmog'imni istar erdim, endi bo'lsa, buni o'zimga ep ko'rmayotirman»,- dedilar. 
Abdulloh qaytib kelib, Hazrat Umarga uchrashganlarida, ul kishi: «Nechuk xabar 
keltirding?» :—deb so'radilar. Abdulloh: «Ey Amir al-mo''minin, sizga ruxsat berdilar»,- 
deb aytdilar. Shunda Hazrat Umar: «Mening uchun o'shal joydan tabarrukroq joy 
bo'lmagandir, agar o'lsam, meni o'shal yerga eltib, salom aytingiz! Keyin sen: «Umar 
ibn Xattob ruxsat so'rayotir», - degil. Agar ruxsat bersalar, meni o'shal yerga dafn 
qilingizlar, ruxsat bermasalar, unda meni musulmonlar mozoriga olib borib, dafn 
qilaveringiz!
Rasululloh sallallohu alayhi va sallam rizo bo'lgan o'shal vafot etib*ketgan kishilardan 
ko'ra, xalifalikka loyiqroq boshqa birorta odamni bilmasmen. Mendan keyin kimni xalifa 
qilsangizlar, unga itoat etib, quloq soling izlar! »-dedilar. So'ng, Usmon, Ali, Talha, 
Zubayr, Abdurrahmon ibn Avf va Sa'd ibn Abu Vaqqosning ismlarini tilga oldilar.
Shu payt, bir ansoriy yigit kirib kelib: «Ey Amir al-mo''minin, Olloh taoloning sizga 
ko'rsatgan bashoratidan xursand bo'lingiz! Islomda o'z o'rningiz bordir, buni bilursiz, 
keyin adolat birlan xalifalik qildingiz, tag'in buning ustiga shahid ham bo'ldingiz!» - dedi. 
Hazrat Umar: «Ey birodar, koshki erdi, shular yetarlik bo'lsa erdi! Uzimdan so'ng 
bo'ladirgan xalifa muhojirlarga yaxshilig' qilsin, ularning haqini tan olsin, hurmatlarini

---

Sahihi Buxoriy. 1-jild. Imom Ismoil al-Buxoriy
o'rniga 
q o 'y s in ,
deb vasiyat qilg'aymen. O'zimdan keyingi xalifaga yana bunday deb 
vasiyat qilg'aymen: «Madina va iymonni (qalblariga) jo aylagan ansorlarga yaxshilig' 
qilsin, yaxshi ishlarini maqbul ko'rib, kamchiliklarini afv etsin! Unga tag'in bundoq deb 
vasiyat qilg'aymen: «Olloh va uning Rasuli o'z zimmasiga olgan aholiga (Ahlu-z- 
zimmaga; musulmon xalifalig'ida 
j iz 'y a - 
jon solig'i to'lab yashagan g'ayridinlarga) 
berilgan va'daga vafo aylasin, ularni qirg'in qilmasin, ularning yelkalariga qurblari 
yetmaydirgan yukni qo'ymasin!»