Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
129 Ay, dunyoga sig‘magan bolam, Ay, dunyoning bevafoligin Go‘daklikdan ilg‘agan bolam... Elchin bu satrlar qaerdan quyilib kelayotganini bilmadi. Barmoqlari lozim pardalarni o‘zlari topganlari kabi, til ham zarur satrlarni o‘zi bayon qilardi: Qaydan kelib, qayga yo‘qolding, Achchiq-achchiq o‘ylarga solding, Onangning yo mening gunohim Qay birining kasriga qolding. Noilasining o‘limidan so‘ng qamoqxonada taqdiri hal bo‘lishini kutib yotganida xuddi shunga o‘xshash marsiya quyilib kelgan edi. Xayolida tug‘ilgan marsiyaning so‘zlari, kuyi tilga chiqmay, buning evaziga ko‘z yoshiga aylanib yonoqlarini yuvgan edi. Bu safar ham shunday bo‘ldi. Ko‘z yoshlariga singgan marsiyadan yonoqlari kuydi. Uyg‘ongan dardini esa yana qalbiga dafn etdi. 2 Erining qarindoshlari aytib ketgan gap Zaynabning hamiyatiga tegib, g‘azabini uyg‘otdi. U «nogiron erni kim olib ketadi?» degan muammo uyg‘onar, deb sira o‘ylamagan edi. «Bunaqa notavonni boshimga uramanmi, battar bo‘lsin, kim olib ketsa-olib ketaversin. Xudoning o‘zi meni undan qutqardi. Yosh umrimni xazon qilib jinnimanmi, endi xohlaganimga tegaman...» deyish u yoqda tursin, bunaqa bema’ni gaplar hatto xayoliga ham kelmagan edi. Otasi kabi o‘jarlik g‘azab o‘tlarida yonib tursa-da, onasi singari tobelik, erga itoat uning hamishalik yo‘ldoshi edi. To‘g‘ri, u Jamshidni sevdi. Ammo hayo qo‘rg‘onidan chiqmadi. Bu tarzda sevmoq ayb emas, balki juvonning o‘zi uchun mislsiz bir azobdir. Qora dorining xumori kuchi bilan Mardona boshlagan botqoqqa qadam qo‘ydi, biroq, botmadi. Chunki ona tomonidan ham, ota tomonidan ham yetti pushti toza edi. Kishining aqli bovar qilmas nasl quvvati uni saqladi. Eri o‘lib ketgan taqdirda ham uning ruhi ro‘parasida vijdoni qiynalmas edi. Eri o‘lmay qoldi. Qo‘lsiz, oyoqsiz, tilsiz bo‘lsa ham eri bor. Zaynab buning uchun Yaratganga shukr qilmasa ham, xotinlik majburiyati yuzasidan notavon erga qanoat etmog‘i lozimligini bilardi. Bila turib, uni parvarishlashga hozirlik ko‘rardi. Bo‘lajak zahmatlarga o‘zini ruhan tayyorlagan damda qandaydir qarindoshlar erini olib ketishmoqchi bo‘lishsa? Ularning bu harakatlarini Zaynab o‘zi uchun haqorat deb bildi. «Kimsan, Asadbekning yolg‘iz qizi bo‘lsa, erga qaramaydi, xorlaydi» — Zaynabning nazarida ular do‘xtirga shunday deb, o‘z da’volarini asoslashga urinishgan. Juvonning alami aynan shundan edi. «Erimni olib chiqsammi yo yo‘qmi?» deb ikkilanganida ham ularning bu harakatlari, bu gaplari g‘azabini qo‘zg‘otmagan bo‘lardi. Bu gap-so‘zlar bo‘lib o‘tganda Manzura Olmoniyada edi. Uning qaytishini sabrsizlik bilan kutayotgan Zaynab hasrat daftarini varaqlab, onasiga dardlarini aytish umidida edi. Akalarini nima sababdandir Moskvada qoldirib kelgan onasi, kelin ayalarining yuzlaridagi ma’yuslik uni bu harakatdan to‘xatdi. Hasrat daftarining ochilmaganiga yana bir sabab bor edi. O‘sha kuni erining qarindoshlaridan g‘azablanib, ota uyiga qaytdi-yu, yuragi toshib ketaverdi. Uyga ham, hovliga ham sig‘madi. G‘oyibona bir kuch uni shifoxonaga tortaverdi. Shunda otasi ziyofat berganda xizmat qiladigan oshpazni chaqirtirdi-da, dimlama pishirtirdi. Shomga qolmay qaynoq ovqatni ko‘tarib, shifoxonaga jo‘nadi. Uning nazarida uydagi dimlama pishguncha erining qarindoshlari ishni pishitib, uni olib ketishganday edi. Eri yotgan xona eshigini ochib, uni joyida ko‘rguniga qadar yuragi hapriqib ketaverdi. |
