Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu
Lays as-Samarqandiy
www.ziyouz.com kutubxonasi
248
"Rabbilaringizdan istig‘for so‘ranglar, albatta, u Zot kechiruvchidir" (Nuh, 10).
Kim duo bilan rizqlansa, ijobatdan mahrum bo‘lmaydi.
"Menga duo-iltijo qilinglar, Men sizlarga ijobat qilaman" (Fofir, 60).
Keyin oltinchisini ham rivoyat qildilar: "Kim infoq
qilish bilan rizqlansa, uning o‘rni
to‘lishidan mahrum bo‘lmaydi.
"Ne bir narsani infoq-ehson qilsangiz, bas, (Alloh) uning o‘rnini to‘ldirur"
(Saba’, 39).
So‘ngra yettinchisi ham aytdilar: "Kimga harakat qilish berilgan bo‘lsa, tavfiqdan
mahrum bo‘lmaydi.
"Bizning (yo‘limiz)da kurashgan zotlarni, albatta, o‘z yo‘llarimizga hidoyat
qilurmiz" (Ankabut, 69).
608. Abu Hurayradan (r.a.) rivoyat qilinadi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam
aytdilar: "Mo‘min
kishi duo qilsa, albatta, ijobat bo‘ladi. Yo unga shu dunyoda tezda
beriladi, yoki qiyomat kuni uchun zaxiraga qoldiriladi,
yoki duosining miqdoricha
gunohlaridan o‘chiriladi, modomiki, gunohga va qarindoshlikni uzishga duo qilmagan
bo‘lsa".
Yazid Raqqoshiy (r.a.) aytadilar: "Qiyomat kuni bo‘lsa, Alloh
taolo bandaning dunyoda
ijobat qilinmagan duolarining hammasini unga ro‘para qilib qo‘yadi. So‘ngra aytadi: "Ey
bandam, Menga falon kuni duo qilgan eding. O‘sha duoyingni ushlab qolgan edim, bu
savob o‘sha duoyingning o‘rnigadir". Shunday qilib, bandaga
davomli suratda savob
beriladi, shunda u dunyoda qilgan duolarining hech biri qabul qilinmagan bo‘lishini
xohlab qoladi".
609. No’mon ibn Bashirdan (r.a.) rivoyat qilinadi, Payg‘ambar (s.a.v.) aytdilar: "Duo
ibodatdir". Keyin bu oyatni o‘qidilar:
Do'stlaringiz bilan baham: 
