нажот,
ё халокат, ё саодат
ё фалокат масаласидур”
Абдулла Авлоний
Хужжатул Ислом Имом Абу Хамид Ғаззолий «Кимёи саодат»
асарида
ёзадилар: «Инсон фаришта
ва хайвон орасидаги
махлуқдир. Хайвон ривожланмайди, чунки унинг камолот
қуввати йўқ. Фаришта ҳам ривожланмайди, чунки унинг ўзи
пок
илоҳий
нурдан
иборат,
Чунки
инсонлардагина
ривожланиш, руҳий камолот ҳислати мавжуд». Демак инсонни
тарбиялаш, моддий - хайвоний
хирсларни
барҳам эттириб,
илоҳий – раҳмоний сифатларини кўпайтириш мумкин.
Комил
инсон - жамики инсонларнинг ҳақиқатидир,
яъни одамийлар
одамийсидир.
Ахлоқий тарбиянинг воситалари кўп. Ахлоқий тарбия
илмийлик,
ғоявийлик,
тўғрилик,
мақсад
ва
воситаларнинг муштараклиги, воқелик билан узвий
боғланиш, ижодий ёдашув принципларига амал қилган
холда
олиб
борилади.
Ахлоқий
тарбиянинг
барча
замонлар
учун
долзарб бўлган йўли бу- ота-онанинг болага ахлоқий
намуна
бўлиши.
Маънавий бой,
ахлоқан пок ва жисмонан
соғлом кишиларни тарбиялаб вояга етказиш илк бор
оилада амалга оширилади. Инсон камолоти ҳам
оиладан бошланади.
Do'stlaringiz bilan baham: |
