Musiqaning inson didini shakllantirishdagi ahamiyati. Milliy urf- odatlarimizda go’zallik elementlari

Онтология тушунчаси. Ўқув курсларида асосий фалсафий муаммоларни ўрганиш одатда онтологиядан бошланади. Онтология фалсафий билимларнинг алоҳида соҳаси бўлиб, унда борлиқ ва йўқлик, мавжудлик ва номавжудлик муаммоларига доир масалаларнинг кенг доираси ўрганилади, шунингдек мавжудлик сифатига эга бўлган барча нарсаларнинг моҳияти аниқланади. «Онтология» атамаси фалсафада фақат XVII асрдан бери ишлатилади, лекин у юнонча ўзакларга эга бўлиб (ontos – борлиқ, logos – сўз, таълимот), борлиқ ҳақидаги таълимот деган маънони англатади. Онтология фалсафада алоҳида ўрин эгаллайди. Икки ярим минг йиллик фаол фалсафий изланишлар натижасида фалсафий билим тизимида онтологиядан ташқари фалсафанинг муҳим фалсафий мазмун касб этадиган гносеология, аксиология, ижтимоий фалсафа, ахлоқ, эстетика, мантиқ каби таркибий қисмлари пайдо бўлди. Лекин уларнинг барчаси замирида онтология ётади. Ўз навбатида онтология ҳар қандай фалсафий дунёқарашнинг негизи ҳисобланади ва шу тариқа ўз таркибига кирмайдиган бошқа фалсафий муаммолар талқинини кўп жиҳатдан белгилайди.
«Борлиқ» категорияси. Аксарият фалсафий тизимларнинг категориялар аппаратини ташкил этадиган кўп сонли фалсафий категориялар орасида «борлиқ» категорияси доимо марказий ўринни эгаллайди. Чунки у ҳар қандай предмет, ҳодиса, воқеа ва шу кабиларнинг энг муҳим хусусиятини, аниқроқ айтганда, уларнинг мавжуд бўлиш, бевосита ёки билвосита намоён бўлиш, ўзаро таъсирга киришиш қобилиятини акс эттиради.
Бу инсон ўзлигини ва ўзини қуршаган борлиқни англашга илк уринишларидаёқ дуч келадиган ҳар қандай объектнинг, борлиқ ҳар қандай қисмининг умумий хоссасидир.
Фалсафанинг таркибий кисмлари. (Этика, эстетика. мантиқ)
Башарият милодий XX аср билан хайрлашиб, учинчи минг йилликка кадам куймокда. Èíñîíèÿò бугунги кунга келиб, ижтимоий хаётнинг барча сохаларида улкан ютукларга эришди. Фан ва техника, маданият ва маориф бекиёс ривожланди. Одамзод узининг акл-заковати ва мехнати билан жуда куп янгиликлар яратди. Дунёнинг куплаб сир-асрори кашф этилди, буюк ихтиролар килинди.
Маънавий бойликлар орасида фалсафа илмида тупланган хикматлар хазинаси энг мухим урин тутади. Хар бир даврнинг буюк донишмандлари булади. Улар уз юрти ва халкининг тафаккури, рухияти хамда орзу-интилишларини фалсафий таълимотларида, муайян даражада, ифода этганлар, жамият фаровонлиги ва миллат равнаки учун хизмат киладиган юксак Кояларни уртага ташлаганлар. Õалкни буюк максадлар сари етакловчи байрок сифатида намоён буладиган бу Кояларнинг муайян давр мафкурасига айланишида фалсафий билимлар катта ахамият касб этади.
Аввало,