Mustaqil ishi mavzu: Boshqaruv jarayonlari mezonlari haqida ma’lumot. Reja

"Qarama-qarshilik - hamkorlik" doirasidagi vaziyatlar butun tashkilotda yuzaga keladi: va vertikal ravishda ("yuqoridan - pastga" va "pastdan - yuqoriga"), ya'ni menejerlar va ularga bo'ysunadigan xodimlar o'rtasida; va gorizontal: xodimlarning o'zlari, bo'limlar, xizmatlar va turli korporativ aloqalar o'rtasida. Shuning uchun tashkilotlarda ma'lum bir boshqaruv tizimi shakllanadi, ko'paytiriladi, isloh qilinadi va rivojlanadi, bu tashkilot xatti-harakatlarining zaruriy muvozanatini ta'minlaydi.
Tashkiliy xatti-harakatlar- bu muayyan boshqaruv jarayonlarida ishtirok etuvchi xodimlarning o'z sikllari, ritmlari, stavkalari, munosabatlarning o'ziga xos tuzilishi, o'ziga xos tashkiliy asoslari va xodimlarga qo'yiladigan talablari bo'lgan harakatlaridir. Bu jarayonlar, bir tomondan, boshqaruvning barcha darajadagi rahbarlari tomonidan boshqarilsa, ikkinchi tomondan, ular bevosita ishtirokchilarning xatti-harakatlarida amalga oshiriladi. Boshqaruv jarayonlari o'z-o'zidan va maqsadli rivojlanishi mumkin. Boshqaruv jarayonlarida o'z-o'zidan va maqsadlilik nisbati xatti-harakatlarning tashkiliy muhiti qanday ekanligini ko'rsatadi. Agar spontanlik ustun bo'lsa, unda ishchilarning xatti-harakati ko'p jihatdan tartibsiz omillarga bog'liq va shuning uchun deformatsiyalanishi, buzilishi mumkin. Agar maqsadlilik ustunlik qilsa, u ko'p jihatdan menejerlar tomonidan "o'rnatilgan" algoritmlarni tashkil etishga bog'liq bo'lib chiqadi, chunki bunday algoritmlar ishchilarning barcha motivatsion doirasini hisobga olmasligi mumkin. Tashkiliy muhitni optimallashtirish uchun "o'rta zamin" va "qurilish" tashkiliy tartibni topish juda qiyin. Tashkiliy xulq-atvorni, agar u doimiy ravishda ikkita asosiy tashkiliy kuchning kesishmasida paydo bo'ladi va takrorlanadi, deb tasavvur qilsak, tushunish mumkin: bo'ysunuvchi (bo'ysunuvchi ishchilar "yuqoridan pastga") va muvofiqlashtirish (muvofiqlashtiruvchi bo'g'inlar va boshqaruv darajalari, shuningdek, mavqei bo'yicha heterojen. shaxsiy boshqaruv manfaatlari sifatida).
“Mensublik – begonalashish” holati juda ziddiyatli tarzda namoyon bo‘lishi mumkin. Xodimning tashkilot ishlarida to'liq ishtirok etishi, birinchi navbatda, uning rahbarlari tomonidan taqdim etilgan tashkilot uni o'z imkoniyatlarini o'zini-o'zi ochishga va o'z "men" ga bag'ishlanishiga qanchalik rag'batlantirishiga bog'liq. Zero, inson burch hissi bilan ham, o‘z ishiga ishtiyoq bilan ham mehnat qilishi mumkin. Agar biror kishi ishtiyoq bilan ishlasa va tashkilot rahbarlari bunga hech qanday munosabat bildirmasa, unda u o'zining "men" ni tan olmaslik kompleksiga ega. Paradoks o'zi yoqtirgan ish bilan shug'ullanar ekan, tashkilotdan tobora uzoqlashib borayotganida paydo bo'ladi. Bu paradoks uning ijtimoiy ikkiligining og'riqli tajribasida namoyon bo'ladi holati, bu ham yuqori, ham past. Rahbarlar esa: "Tashkilot pul to'laydi, hamma ishlashi kerak!" Agar mansublik holati inson tabiatining mahalliy hamjamiyat a'zosi bo'lishga bo'lgan chuqur ehtiyojini ifodalasa, begonalashuv holati mehnatkash ruhiyatini shikastlovchi zonalardan ajratilgan ongning shakllanishini aks ettiradi. Bu o'zini o'zi cheklash, birinchi navbatda, tashkilot rahbarlari shaxsida xodimning qanday ehtiyojlarini to'sib qo'yishiga bog'liq. Agar insonning o'z xizmatlarini tan olishga bo'lgan chuqur ehtiyoji to'sib qo'yilsa, shaxsiy "men" "men shu erdaman" va "men bu erda emasman" ga bo'linadi va keyin xodim ish qidira boshlaydi va ishga qabul qilish agentliklariga rezyume. Ammo ko'pincha u tashkilotdan o'zini cheklab qo'ygan holda, bir vaqtning o'zida unga buzuq shaklda kiritilgan holatlar mavjud. Bu, xodim rahbariyat tomonidan kamsitishni boshdan kechiradigan, lekin tashkilotni tark etmaydigan holatlarda sodir bo'ladi, chunki uning imidji juda jozibali. U “nufuzli tashkilot”da ishlayotgani bilan o‘zini yupatadi. Ayniqsa, do'stlari bilan muloqot qilganda, u eshitadi: "Oh, siz shunday tashkilotda ishlaysiz! Va shunday holatda! ” Xodim mamnun, garchi aslida u butunlay boshqacha fikrda bo'lsa-da: "Biz tashkilotda nima bo'layotganini faqat bilib olamiz! Rahbariyat bizga parvo qilmaydi! ” Bu "aksincha" paradoks bo'lib, xodim tashkilotga xayoliy ravishda bog'langan bo'lsa ham, aslida u undan begonalashgan.