Низомий номидаги тошкент давлат педагогика университети

8-мавзу: Достонлар ва афсоналар – бебаҳо қадриятлар мажмуи сифатида.
Достонларнинг халқ педагогикасидаги ўрни. Достонларнинг турлар ҳақида. Афсоналар тарихий воқеалар асоси сифатида. Афсоналарнинг тарбиявий аҳамияти.


9-мавзу: Оила тарбиясининг халқ педагогикаси манбаларида акс этиши.
Ўзбек оилаларининг ўзига хос хусусиятлари. “Халқ педагогикаси” манбаларида оилавий тарбия масалаларининг ифодаланиши. Оила тарбияси-ҳаёт мактаби сифатида.
10-мавзу: “Халқ педагогикаси”да ёшларни тарбиялашнинг метод, усул ва воситалари.
“Халқ педагогикаси”да ёшларни тарбиялашдаги методлар, усул ва воситалари.
11-мавзу: Диний таълимотлар халқ педагогикасининг муҳим маънавий-ахлоқий тарбия воситаси сифатида.
Диний таълимотлар халқ педагогикасининг муҳим тарбия воситаси. Ўзбек халқининг бой педагогик қарашлари муқаддас Қуръони Карим, Ҳадислар каби диний таълимотлар билан ҳамоҳанглиги. Ислом таълимотида илм олиш масалалари.


12-мавзу: Ислом динида ахлоқий – маънавий қарашлар.
Халқ педагогикаси мабааларда ислом динининг ахлоқий – маънавий қарашлар талқини. Ёшлар тарбиясида ислом таълимотининг тарбиявий аҳамияти. Диний ақидапарастликнинг зарарли оқибатлари ҳақида.


13-мавзу: Ҳадисларнинг мазмун моҳияти ва тарбиявий аҳамияти.
Халқ педагогикаси манбааларида ҳадисларнинг ўрни. Ҳадис илмийнинг пайдо бўлиши. Ҳадисларнинг мазмуни ва тарбиявий аҳамияти.
14-мавзу: “Халқ педагогикаси”да миллий урф-одатлар, анъаналар, удумлар, байрам ва маросимларнинг тарбия воситаси сифатидаги ўрни.
“Халқ педагогикаси”да манбааларида - миллий урф-одатлар. Миллий урф-одатлар халқона қадриятлар сифатидаги ўрни. Миллий анъаналар ва удумларларнинг тарбиявий аҳамияти.
15-мавзу: “Халқ педагогикаси”да турли халқ ва миллат миллий урф-одатлари, анъаналари, маросимлари халқнинг маданий мероси сифатида.
Турли халқ ва миллат урф-одатлари, анъаналари, удумлари – халқона қадриятлари. Турли халқлардаги анъаналар билан боғлиқ урф-одатлар.