О н а ж о н шеърлар Тошкент — «O‘zbekiston»- 2013 Тўпловчи ва сўзбоши муаллифи

Сурайё РАҲМОНОВА


ОНАЖОНИМДИР

Болам деб жон куйдирган онажонимдир,

Таъзим ила бош эгиб тасанно айтай.
Азизгинам, меҳрибоним, онажонимдир,
Пойларига дур-у гавҳар, олтинлар сочай.

Емай-едирган ҳам онам бўлади,

Киймай-кийдирган ҳам онам бўлади.
Бешикни тебратиб кечаю-кундуз,
Мени ухлатган ҳам онам бўлади.

Онажоним кулса мен ҳам кулайин,

ғам-у ташвишига шерик бўлайин.
Онажоним, доим кулиб турингиз,
Бизнинг бахтимизга омон бўлингиз.


Собира ХАЛИТОВА


ОНАЖОН

Қуёш олар нурини

Оналарнинг қалбидан.
Тоғлар олган бардошни
Оналарнинг сабридан.

Уйимиз нурга тўлар

Онажоним бор бўлса.
Кўзларим ёш кўрмайди
Онам бахтиёр бўлса.

Она меҳри беқиёс,

Дарёларга тенглашар.
Она ҳурмати учун
Осмон ерга енгашар.


Намуна АСОМОВА


ОНА

Пойида эгилган не-не баланд бош,

Майин юзларида қалқийди қуёш.
Қалб қўрига асло беролмай бардош,
Эриб кетар юрак бўлса ҳамки тош.

Алла билан мурғак гўдак ухлатган,

Алла билан мудроқ олам уйҚотган,
Қанчалар ҳокисор, қанчалар буюк,
Бешик билан бирга дунё тебратган.


Умида КАРИМОВА


ОНАМГА

Онам, менинг дардкашим,

ОҚир дамда парвонам.
Онам менинг суянчим,
Энг мўътабар остонам.

Юзинг нечун паришон,

Кўзларингда ётар дард.
Оқ сутингни оқлайман,
Менга берурсан мадад.

Кетмагин ҳеч олисга,

Қувончимни қуч она.
Меҳрсизлар кўзин ёшлаб,
Сенга бўлай парвона.


Маликабону ТОЛЛИБОЕВА


ОНАЖОНИМ

Менинг асал онам бор,

Гўзалларнинг гўзали.
Ҳар ишга доим тайёр,
Сўзлари бол, мазали.

Таомлари ширин хўп,

Нон ёпар жиззали, кўп.
Ҳовли, уйни, супурар,
Ҳар ерни тоза тутар.


Моҳинисо Алишер қизи


ОНАМНИ СОҒИНИБ

Тоғлар, баланд виқорли тоғлар,

Бепоён ва улкан адирлар.
Чўққиларда нур каби яшнар,
Қип-қизил лола-ю анвойи гуллар.

Хаёл суриб ўйлаб қоламан,

Узоқларда термулиб баъзан.
Нақадар гўзалдир она табиат,
Етаклар болалик чоққа хаёллар.

Ёшликда дўстларим билан доимо,

Адирга чиқардик сайр қилгани.
Лолалар терардик бир қучоқ тўлиб,
Онамга гулларни ҳадя этгани.

Онам хурсанд бўлар, кўзда ёш билан,

Қувониб дуолар раҳматлар айтар,
Мунисим қувончим кўриб мен ҳам шод,
Онамга меҳрим ўзгача ортар.

Энди кимга терай мен бу гулларни?

Қучоқ-қучоқ олиб кимни шод этай?
Қабр томон юриб бўлиб оҳиста,
Онажоним қабрига қўярман аста.

Хаёллар сураман узоқ термулиб...

Ирода ЖАЪФАРОВА


ОНАЖОН

Соғиниб толмоқда юрагим,

Ичикяпти, беҳаловат жон.
Кутяпсиз, кўзингиз йўлдадир,
Мен ҳам ошиқяпман Онажон.

Жаннатий гуллардан аълосиз,

Меҳрингиз — жонимнинг мадори.
Ягонам, мунисим, мушфиқим,
Ўзингиз кўнглимнинг баҳори.

Қалбимга орзулар жойлаган,

Мен учун яратиб минг имкон.
Аллоҳим, умрига-умр қўш,
Камолим кўрсинлар, Онажон!


Ҳусния Зулфиқор қизи


ОНАЖОН

Меҳрингизни мендан ҳеч қачон,

Аямайсиз берасиз ҳар он.
Сиз дунёда энг азиз инсон,
Ҳамиша соғ бўлинг онажон.

Парвонасиз, ғамхўр, куюнчак,

Мени ўйлаб жонингиз ҳалак.
Дилгинамда биргина тилак,
Ҳамиша соғ бўлинг онажон.

Катта бўлиб гар улғайсам ҳам,

Ўйлагайсиз мени дамба-дам.
Кўрмай дейман кўзингизда нам,
Ўамиша соғ бўлинг онажон.