Odam bo‘lish qiyin: roman va hikoyalar


Download 1.53 Mb.
Pdf ko'rish
bet92/116
Sana13.05.2023
Hajmi1.53 Mb.
#1455502
1   ...   88   89   90   91   92   93   94   95   ...   116
Odam bolish qiyin
277
,
ololmaydi. Shu fikr xayolidan o‘tib, «To‘xta!» – deb 
qichqirdi, ammo yigit quloq solmadi, yangi tu­
shayotgan imorat tomon qocha boshladi. Obidjon 
aka shundan cho‘chigan edi. Qochib ketsa, San­
jarni sog‘ qo‘yishmaydi. U yigitning ketidan yu­
gurdi, yigirma qadamcha bosib, yetgandek bo‘ldi, 
yelkasiga yopishib, to‘xtatishga urindi. Yigit unga 
qaraganda ancha epchil edi, faqat tez chopish­
ga sumka xalaqit berardi. U siltanib yelkasini 
bo‘shatmoqchi bo‘lganida, nimadir chap biqi­
niga sanchildi, nafasi tiqilib bo‘shashganicha, 
cho‘kkalay boshladi.
Obidjon aka qo‘lida paydo bo‘lib qolgan 
pichoq ni oyog‘i ostiga tashlab, yigitga yopishdi. 
Uning pichoq urish xayolida yo‘q edi, yigitning 
qochayotgani sabab bo‘ldimi, tutolmayman, deb 
cho‘chidimi, qanday pichoqni olib, biqiniga bi­
gizdek sanchdi – bilmaydi.
– To‘xta! – beixtiyor qichqirdi u yana, shunda­
gina yigitning cho‘kkalayotganini ko‘rdi, shoshib 
qo‘ltig‘idan oldi.
– Ada! – dedi kutilmaganda yigit. – Ular o‘zimni 
yuborishgan edi, yolg‘iz kelmaysiz, deb...
– Sanjar?! Senmisan, Sanjar?! – qichqirib 
yubordi Obidjon aka uni bag‘riga bosgancha.
– Ada... Kechiring...
– Sanjar! O‘g‘lim! Nima qilib qo‘ydim o‘zi?! – 
Obidjon aka ehtiyotlik bilan o‘g‘lini yotqizib, yo­
niga cho‘kkaladi. – Sanjar!..
– Ada! Kechiring.
Uning oxirgi iltijosi shu bo‘ldi.
Fonarlarni yoqib, bir guruh militsiya xodimlari 
bilan Sodiqjon yetib kelganda, u o‘g‘lining qonga 
belangan jasadi ustida o‘tirardi.


Olmas Umarbekov
278
,
– Sanjardan ajrab qoldik, – dedi u sekin ovoz­
da... – O‘zim, o‘z qo‘lim bilan o‘ldirib qo‘ydim!..
Shunday dedi­yu, yuz bergan fojiani endi tu­
shunib yetdi shekilli, dodlab yubordi:
– Sanjar! O‘g‘lim! O‘g‘ilginam!
Uning faryodidan tun larzaga keldi.
1994 
OQSOQOL
Ularni soqov o‘tinchi ko‘rib qoldi. Ko‘rdi­yu, 
taqqa to‘xtadi. Ular yonma­yon, qo‘llarini bir­bir­
larining yelkalariga tashlab, buloq boshida o‘ti­
rishardi. O‘tinchi yigitni tanidi. Qabila bosh­
lig‘ining yolg‘iz o‘g‘li Mardon edi. U xuddi o‘lja­
sini poylagan qoplondek ulardan ko‘z uzmay bir 
muddat qotib turdi. Keyin buloq boshiga borishi 
mumkin emasligini tushungach, tomiri tortisha 
boshlagan oyoqlarini zo‘rg‘a sudrab, o‘zini pastak 
tog‘olcha panasiga oldi.
Qancha ehtiyot bo‘lmasin, oyoqlari ostida ni­
madir do‘qirlab dumaladi. Uning nazarida mo­
maqaldiroq gumburlagandek bo‘ldi. Ingichka 
bo‘ynini yelkalari orasiga olib, ko‘zlarini yumdi. 
Mushtumdek tosh dumalab­dumalab, ko‘m­ko‘k 
archa tanasiga urilib to‘xtadi. O‘tinchi ko‘zla­
rini ochib, qaddini rostladi. Yigit bilan qiz hech 
narsa sezmagan­eshitmagandek, oldilaridagi 
buloqqa termulganlaricha o‘tirishardi. O‘tinchi 
sevinib ketdi. Ko‘pdan beri bunday tomoshani
yigit va qizning bir­birlariga yopishib o‘tirish­
larini ko‘rmagan edi. Tamshanib, nimalarnidir 
o‘zicha shivirladi. Yigit qo‘lini qizning yelkasidan 


Odam bolish qiyin
279
,
olib, ingichka, havorang bog‘ich bilan bog‘lan­
gan, beliga tushib turgan qalin qora sochlarini 
silay boshlaganda, butun vujudi bilan to‘lg‘onib, 
ingrab yubordi, shoshib qatirma boshmaldog‘ini 
tishladi. So‘ng bu ham yetmay, cho‘kkalab oldi, 
yag‘ir kaftlari bilan yoshlangan ko‘zlarini ishqa­
ladi. Qabilaning yagona tegirmonchisi kabobga 
atab buyurgan xushbo‘y archa o‘tin xayolidan 
ko‘tarilib ham ketdi. To‘y bo‘lar ekan, o‘zicha xu­
losa qildi u. Yigitlar bilan qizlar shunday, bir­bir­
larini silab o‘tirishganidan keyin ko‘pincha to‘y 
bo‘ladi. Oqsoqolning o‘g‘li Mardon uylanar ekan 
demak. Rosa o‘tin kerak bo‘ladi o‘shanda. Archa 
topib kelishni ham buyurishadi. Archa o‘tinsiz 
kabob qilib bo‘larmidi?! Mesh­mesh buloq suvi 
ham tashiladi. To‘yda u maza qiladi. Issiq non 
yeydi, qolgan­qutgan ovqatlarni, chala tozalan­
gan ustixonlarni berishadi. Katta gulxan yoqila­
di, tong otguncha o‘yin­kulgi bo‘ladi...
To‘y yaxshi. Ammo uning uchun to‘ydan ham 
manavi, kutilmagan oyoq ostidan chiqib qolgan 
tekin tomosha yaxshi edi. «Maza qilishyapti» – 
tamshandi o‘tinchi ulardan ko‘zlarini uzolmay.
Yigit qizning sochlarini g‘ijim qilib qo‘liga o‘ra­
di, yuziga olib borib surtdi­da, qo‘yib yubordi. 
Qiz xaxolab kuldi, boshini silkitgan edi, sochlari 
orqasi bilan bitta bo‘lib yoyilib ketdi.
O‘tinchi ovoz chiqarmay g‘o‘ldiradi, ko‘zlari 
namlandi, qirra dahani osilib ketdi. Uning uchun 
hozir Mardondan baxtli odam yo‘q edi. Mardonga 
bolaligidan havasi keladi. Oqsoqolning o‘g‘li. Ki­
yim­boshi doim but. Qorni to‘q. Biqinida ba’zan 
tilla, ba’zan kumush xanjar. Tagida qabila ning 



Download 1.53 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   88   89   90   91   92   93   94   95   ...   116




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling