Oila pedagogikasi

soni tendensiyasiga nazar tashlaydigan bo‘lsak, quyidagi 
statistik ma’lumotga tayanish mumkin bo‘ladi.
1993-yilda respublika bo‘yicha jami nogironlar soni 173,5 
ming kishini tashkil etgan, 1997-yilga borib bu ko‘rsatkich 
223,5 ming kishini tashkil etgan, ya’ni 1,3 martaga ко‘pay-
365

---

gan. Shu jumladan, 16 yoshgacha bo‘lgan nogiron bolalar 
som 1993-yilda 49,9 ming kishi bo'lib, ular umumiy nogi- 
ronlar sonining 28,8 %ini tashkil etgan bo‘lsa, 1997-yilga 
borib bolalikdan nogironlar 106,0 ming kishini, ya’ni nogi- 
ronlaming umumiy sonining 47,7 %ini tashkil etgan. Ushbu 
to‘rt yil ichida bolalikdagi nogironlik 18,6 % o'sganligining 
kuzatilishi juda achinarli holdir (Тендер и развитие в 
Узбекистане. Статистический сборник, 1998 г.). 2000- 
yilda Respublikada 0-16 yoshgacha bo‘lgan 111011 bola 
nogiron deb qayd etilgan, shulardan 57482 tasi o‘g‘il bolalar, 
53529 tasi qiz bolalardir. 16 yoshgacha bo‘lgan nogiron 
bolalaming 71643 nafari qishloq sharoitida yashaganligi 
ma’lum. 0-16 yoshgacha bo‘lgan nogiron bolalar soni 2002- 
yilda 125339 ta, 2003-yilda 120256 ta, 2004-yilda 120621 ta 
qayd etilgan. 2000-yildan to 2004-yilgacha nogiron bolalar 
soni kamayib borgan. 2005-yilda 16 yoshgacha bo'lgan nogi­
ron bolalar soni 119001 ta qayd etilgan bo'Iib, shulardan 
62969 tasi o‘g‘il bolalar, 56032 tasi qiz bolalardir. 16 yosh­
gacha bo‘lgan bolalaming 80700 tasi qishloq sharoitida 
istiqomat qilmoqda. Oldingi yillarga nisbatan 2005-yilda 
16 yoshgacha nogiron bolalar soni 1620 taga kamaygan. 
Voyaga yetmagan bolalar o‘rtasida nogironlikning asosiy 
qismi qishloqda yashaydigan bolalarga to‘g‘ri kelmoqda.