Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

yoki manaviga o ‘xshab yegani oldida, yem agani ortida b o ‘lgan odam ga 
xudo qarg‘agan yerlarda pishirib qo'yibdim i?..

---

— Shuni aytsang-chi. Tinchgina uyida o'tirsa-ku, keksalik gashtini 
surardi, — deya uning gapini q u w atlad i G enri.
Bill bir nim a d em oqchi b o ‘ld i-yu , lekin gapi o g ‘zida qoldi. B uning 
o'rn ig a q o ro n g ‘ilikka ishora q ild i. Z ulm at q o 'y n id a b iron sh a k l- 
sham oyilni ajratib bo‘lmasdi. Faqat c h o ‘g ‘dek yonayotgan bir juft ko'zlar 
ko‘rinardi.
G enri ikkinchi, u chinchi k o‘zlarni ko'rsatdi. Pirillab yonayotgan 
ko'zlar halqadek qarorgohni o ‘rab kelardi. D am -bad am juft k o ‘zlar 
o ‘rin almashtirar yoki chiroqdek lip etib o ‘chardi-da, bir necha soniyadan 
so'ng yana paydo bo'lardi.
Tobora bezovtaligi oshayotgan itlar tuyqus q o ‘rqqanlaridan gulxan 
yoniga odam larning o y o g ‘i orasiga suqilishdi. T iqilinchda itlardan biri 
gulxanga yiqildi-yu, jon achchig'ida angillab yubordi, havoda kuygan 
jun isi anqidi. Y onayotgan k o‘zlar bir daqiqa ortga chekinishdi, lekin 
itlar tinchigan zahoti yana a w alg i joylariga kelib olishdi.
— Aksiga olib, o'qlarning ozligini qara.
Bill trubkasini chekib bo'lib, kechki ovqatdan aw al keltirib q o ‘yilgan 
qarag'ay shoxlari ustiga jun t o ‘shak bilan choyshab solishga sherigiga 
ko‘maklashdi. G enri tom oq qirib m axsisini yechishga tutindi.
— 0 ‘qlaring qancha qolgan? — deb so ‘radi u.
— Atigi uchta, — dedi Bill. - U ch yuzta b o ‘lganda, d odini berardim 
bu kasofatlarni!
U porillab yonayotgan ko'zlar to m on musht d o ‘laytirdi-da, maxsisini 
gulxanga yaqinroq surib qo'ydi.
— Bu deym an, sovuq rosa jon ga tegdi-ku, a! Q ach on tugarkin! —