gapini davom ettirdi Bill. — Ikki hafta b o'ld i ellikdan tushm aydi.
Q aydanam shu safarga chiqdim . O 'lay agar biror yaxshilik chiqm aydi.
B iroz behuzur boMayapman, G en ri. T ezroq borib olsak, ham m asi
o'tardi- ketardi. H ozir M ak-G erri fortida, devor o 'ch o q yon id a kribbej
o'ynab o'tirgan bo'lardik.
G enri yana bir nimalar deb to'ng'illagan b o ‘ldi-da, yotishga hozirlik
k o‘ra boshladi. Endi k o‘zi ilinay deganda Bill uni uyg'otdi.
— M en i n im a xavotirga so la y o tg a n in i ayta ym i, G en ri? N im a
sababdan itlar anovi, baliqxo'r kelgindiga tashlanishm aydiykin?
— Juda vahim achi bo'lib qolibsan, Bill, — dedi G enri uyqusirab. —
Ilgari bunaqa em asding. K o'p aljiramasdan yotib, dam ingni ol, bir
uxlab tursang ham m asi esingdan chiqib ketadi. Jig'ildoning qaynayapti,
shunga betoqat bo'layapsan, shekilli.
Ikkovi bir choyshabni ustlariga yopib uyquga ketishdi. G ulxan o'ch a
boshladi, qarorgohni o'rab olgan ch o'g'dek ko'zlar tobora yaqinlashardi.
Bitta-yarim ta juft ko'zlar haddan ziyod yaqinlashsa itlar bir-biriga
suykalar, tahdidona irillashar edi. Bu safar shunaqangi qattiq irillashdiki
Bill uyg'onib ketdi. U sherigini uyg'otib yubormaslik uchun choyshab
tagidan ohista sirg‘alib chiqdi-da, gulxanga shox-shabba tashladi. Olov
gurillab yona boshladi-yu, ko'zlar halqasi chekindi.
Bill g'uj b o ‘lib yotgan itlarga nazar soldi, keyin k o‘zlarini ishqab
diqqat bilan tikildi, so'ng yana o'rniga yotdi.
— Genri! — deb chaqirdi u sherigini. — Genri!
Genri ko'zlarini ochgisi kelmay g'ingshidi:
— N im a bo'ldi?
— Hech nim a, — dedi Bill, — faqat ular yana yettita bo'lib qolishibdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
