Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

mujassam bo'lgan vujud, tanadan iborat, qaysiki badanini pora-pora 
qilsa qoniga belanadigan, eti boshqa har qanday go'shtdan farqi yo'q 
tirik jon.
Oq So'yloq ham shu holatda edi. U n in g uchun inson zoti — muqarrar 
va qodir xudodek edi. Onasi o 'z n om in i aytib chaqirishgan zah oti itoat 
etgani kabi u ham insonga bo'ysundi. Ularga yo'l bo'shatadigan bo'ldi. 
Chaqirishsa keladigan, haydashsa o'sh a zahoti nari ketadigan, tahdid 
qilishsa yerga yotib oladigan odat chiqardi, chunki ularning har bitta 
xohish-istagida kuch-qudrat pinhon edi, bu qudrat m usht va kaltak, 
havoda uchib yurguvchi toshlar va etingni uzib olgudek qaqshatgich 
qam chi zarbida oshkora bo'lardi.
Oq S o'yloq barcha itlar kabi insonga qaram edi. U nim aiki qilsa, 
u n in g buyrug'i bilan qilardi. U la r Oq S o 'y lo q n i x oh la sa la r urib, 
dabdalasini chiqarishga, yanchib tashlash yoki rahm -shafqat qilishga 
haqli edilar. Ana shu saboqni o'zlashtirishga tez o'zlashtirdi-yu, lekin 
ko'nikishi oson bo'lm adi — u bunga ch idayolm as, har qadam da yuz 
berayotgan voqealarga nisbatan vujudida neki bor unga qarshi bosh 
ko'tarardi. Shu bilan birga, o'zi sezm agan holda, Oq S o'y lo q garchi 
ko'nikishi har qancha qiyin va ko'ngilsiz bo'lsa ham yangi hayotning 
huzur-halovatidan bahramand bo'la boshladi. U taqdirini yot-begonalar 
qo'liga topshirdi va o 'z h ayot-m am otini asrashdek javobgarlik — og'ir 
vazifadan xalos bo'ldi. Shuning o 'ziy o q bir m ukofot edi, chunki yakka 
o 'zin g oy oq q a turishdan ko'ra o 'zg ag a suyanib biron nim a qilish 
osonroqdir.
Biroq, bu birdaniga yuz bergani yo'q — odam bolasiga bir kunda 
h ayot-m am otini topshirib qo'yish m um kin em as, Oq S o'y lo q ajdodla­