Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

sog‘, jism i ayni ch og'da b o r-y o ‘g ‘i o ch k o 'z yirtqichlar suqini kelti- 
rayotgan go'sht ekanini o'ylab dahshatga tushdi. Nazarida ana hozir 
o'ziga, yum shoqqina g o ‘shtga — manavi yirtqich bo'rilar tashlanib tilka- 
pora qiladigandek va xuddi qorni ochganida o'zin in g bug'u va quyon 
go'shtini mazza qilib yegani kabi nafslarini qondirishi mumkinligi haqida 
o'ylab qoldi.
U bosinqirab ko'zini ochganda qizg'ish urg'ochi bo'ri gulxandan 
ikki qadam narida odam bolasinikiga o'xshagan g'amgin ko'zlarini undan 
uzm ay o'tirardi. Oyoqlari tagida yotgan itlarning ikkovi ham angillar va 
irillar, am m o urg'ochi bo'ri ularga parvo qilm asdi. U Odam dan ko'z 
olm asdi, bir necha daqiqa G enri ham unga tikilib qoldi. Bo'ri unchalik 
qo'rqinchli eniasdi. U n ing ko'zlari bem isl g'am -alam dan bam isli o't 
bo'lib yonar, lekin G enri bu g'am -kulfat bem isl ochlik tufayli paydo 
bo'lganini yaxshi bilardi. U bamisli yem ish edi va uni ko'rgan bo'rining 
ishtahasi q o'zim oqda edi. Bo'ri og'zini katta ochib turar, so'lagi qorga 
tom ar va u naqd o'ljani ko'rib lazzatlanm oqda edi. G enrining yuragi 
orqasiga tortib ketdi. U shosha-pisha palyonga qo'l uzatgan edi, urg'ochi 
bo'ri o'sha zahoti o 'zin i orqaga oldi, aftidan duch kelgan buyum ni 
otaverib uni o'rgatib qo'yishgan edi. U rg'ochi bo'ri tishlarini irjaytirib 
tahdidli irilladi, uning g'am -kulfat aks etayotgan ko'zlari g'azabdan 
shunchalik vahshiyona chaqnab ketdiki, azbaroyi G enrining eti junjikdi. 
U qo'llariga, palyonni mahkam qisib olgan barmoqlariga, beixtiyor 
uning xohishisiz kuyib qolmasligi uchun albatta, palyonning laqqa cho'g' 
qism idan nari surilgan sinchalog'iga razm solib turdi-da, d a fa ta n m ana 
shu nozik, nafis barmoqlarining urg'ochi bo'rining yaltirab turgan qoziq