qo'yarga jo y topolm asdi. Shu kunlar ichida u xiyla og'irlashib qolgan
va tez yugurolm asdi. Bir kuni quyonning payiga tushgan ch o g'd a u
birdan quvishdan to'xtab, nafas rostlagani qorga yotdi. Odatda bunaqa
uchqur quyonlarni tutish unga ch o't em asdi. Birko'z uning yoniga kelib
bo'yniga tum shug'ini tekkizib endi suykalm oqchi bo'lgan edi, urg'ochi
bo'ri kutilm aganda bir ham la qilib tishlab o ld i-yu , azbaroyi chalqancha
yiqildi va noshudlarcha uning hamlalaridan o'zini him oya qilishga tushdi.
Buni ko'rib urg'ochi bo'ri battar quturib ketdi, shunda ham B irko'z
uni ayadi, jahldan tushishini sabr-toqat bilan kutdi.
N ih oy at, urg'ochi bo'ri kichik bir irmoq bo'yidan izlaganini topdi.
Y o z faslida M akkenzi daryosiga kelib quyilguvchi bu irm oq hozir
butunlay m uzlagan va oqishdan to'xtagan edi. U rg'ochi bo'ri B irko'z
ning ortidan zo'r-b azo'r yugurib borayotgan edi, d a fa ta n bir yerda
anhor uzra osilib turgan bahaybat do'ngalakni payqab qoldi. B eixtiyor
u o'sha tom onga burildi. Bahor toshqinlari ham da qorlar erib oqqan
jilg'alar qirg'oqdagi ensizgina yoriqni yuvib o'ngir hosil qilgan edi.
U rg'ochi bo'ri o'ngir og'zida to'xtab devorlarini diqqat bilan ko'zdan
kechirdi, so'ng uni ikkala tom onidan jarlik qiyalam a tog' yonbag'riga
qo'shilib ketgan yergacha aylanib chiqdi. Ortiga qaytib kelgach esa
kambargina tuynuk orqali g'orga kirdi. Dastlab ikki-uch qadam cha
sudralib bordi, keyin g ‘or ichi kengayib, urg'ochi bo'ri xiyla keng,
diametri ikki m etrcha keladigan m aydonchaga chiqdi. U n ing boshi g‘or
shiftiga tegay-tegay derdi. Bu yer qulay va issiqqina edi. U rg'ochi bo'ri
g'orni ko'zdan kechirishga kirishdi, Birko'z esa g'or og'zida uni jim gina
Do'stlaringiz bilan baham: |
