Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

bosh suqdi. U rg'ochi bo'ri yana irillab kutib old i, lekin uning tahdidida 
yangi ohanglar paydo bo'lgan edi, u xuddi bir nim ani qizg'anayotganga 
o'xshardi — m ana shu Birko'zni yaqin borm ay, uzoqroqda turishga 
majbur etar edi. Shunga qaramay u urg'ochi bo'rining chatanog'i orasida 
onasining qorniga yopishib olgan ko'yi g'imirlayotgan besh nafar jajjigina 
jondorlarni payqadi, bu nim jon, o'zin i eplay olm ayotganlar eshitilar- 
eshitilm as chiyillar, ko'zlarini och olm as edilar. Bo'ri hayratga tushdi. 
U zoq umri davom ida bunaqangi hodisalarni ko'p ko'rgan bo'lsa ham , 
u har safar hayratga tushaverardi. U rg'ochi bo'ri undan xavotirlanardi. 
U ora-ch ora irillab qo'yar, m abodo B irko'z yaqinlashgudek bo'lsa 
tahdidona o'kirishga tushardi. G archi u son -san oq siz marta bolalab 
hali biror marta ulardan ju d o bo'lm agan esa-da, barcha ona bo'rilar 
singari, erkak bo'ri bolalarim ni yeb qo'yadi, deb qo'rqardi. M ana shu 
qo'rquv Birko'zni yaqin yo'latm aslikka urg'ochi bo'rini majbur etardi.
A m m o bo'rivachchalarga h ech qanday x a v f yo 'q edi. N o g o h o n  
qari bo'ri o 'zin i dunyoga keltirgan ajdodlari qonidan o'tgan sezgilar 
amrini his qildi. Beixtiyor butun vujudi bilan shu amrni tuydi-da, o'z 
zurriyotlariga yegulik keltirgani jo'n adi.
G 'ordan besh-olti mil narida anhor ikkiga ajralib, uning ikkala irmog'i 
tog'lar sari keskin burilib oqardi. Bo'ri so'l irmoq yoqalab jo'n ad i va 
ko'p o'tm ay allaqanday jonivom ing iziga duch keldi. Izlami iskab ularning 
yangi ekaniga ishonch hosil qilgach, qorda yotib izlar ketgan tom onga 
uzoq tikildi. S o'n g asta ortiga burilib o 'n g qo'ldagi irmoq yoqalab 
yo'lga tushdi. Izlar o'zidan xiyla yirik hayvonning izlari edi — bo'ri uni