Ot kishnagan oqshom (qissa)

www.ziyouz.com kutubxonasi 44
— Ko‘pkari tamom bo‘ldimi?
— Yo‘q, hali bo‘layapti.
— Unda, boring-da.
Men sergak bo‘ldim. Bolaga e’tibor berib qaradim.
— Bir nima deganday bo‘ldingizmi, Karimboy?
— Suv ichib bo‘ldingiz-ku.
— Ha, suv ichib bo‘ldim, Karimboy. Endi nima qil deysiz, Karimboy?
— Ko‘pkariga boring.
— Borsam degan edim, Karimboy. Bizga haq yo‘q!
— Bormasangiz ado bo‘ladi.
— Ko‘p qo‘ymadingiz-qo‘ymadingiz-da, Karimboy. Borsam-borayin, sadqayi suxaningiz.
Tarlonni yechib, tag‘in otlandim.
— Karimboy, sizning so‘zingizdan o‘tolmay qaytayapman. Bo‘lmasa qaytmas edim, —
dedim.
Qaytishimda tomoshago‘ylarni qoralab yurdim. Tomoshago‘ylarga xo‘mrayib-xo‘mrayib
qaradim.
— Senlar ham odam bo‘lding-u, ana, haqiqiy odam Karimboy ekan, — deya pichirladim.
To‘da chetiga borib turdim. Bakovul menga ajablanib qaradi. Bildim.
Bakovul menga qarab-qarab qo‘ydi. Keyin, yonida turgan chavandozga bir nima dedi.
— Itga o‘xshab, o‘zi ketib, o‘zi keldi. — Bildim, shunday dedi. Boshqalar-da shunday
dedi.
Endi, men nima desam ekan?
Karimboy qaytardi desam, qaysi Karimboy desalar-a? Shokirqulning ishtoni ho‘l o‘g‘li
deymanmi? Ha yo‘g‘-e... surishtirib borayaptimi. Bordi-yu, surishtirsalar, Karim muallim,
deyman...
Samad chavandoz uzangi yo‘ldoshimga aytdim, barcha-barchaga eshittirib aytdim:
— Yo‘lda Karimboy jilovni ushladi! Qayting-chi qayting, deb qo‘ymadi! Odamning yuzi
issiq-da, yuzidan o‘tolmadim!..
55
Otar adirda yoyilib o‘tladi.
To‘dalagunimcha kech bo‘ldi. Uyga qosh qorayganda keldim.
Uchastka militsionerimiz bir parcha qog‘oz tashlab ketibdi. Ayolimizga qayta-qayta
tayinlabdi.
— Ertaga soat o‘nda organda bo‘lsin, — debdi. Sherigimiznikiga borib uzrimni aytdim.
— Ertaga qo‘yni sen boq, zaril ishim chiqib qoldi, biror kun qaytararman, — dedim.
Sahar-mardonda Tarlon bilan shahar jo‘nadim.
Eshik oldida o‘tirgan militsionerga qo‘ynimdagi qog‘ozni olib ko‘rsatdim. Militsioner meni
eshigi g‘ilofli xonaga kiritib bordi.
To‘rda o‘tirgan yigit o‘rnidan turdi.
— Keling, keling, — dedi.
Men bilan qo‘l berib ko‘rishdi. O‘zini kapitan Ro‘ziyev, dedi.
Kapitan katta baxmal pardani tushirib qo‘ydi, ko‘rsatdi. Men kapitan katta ko‘rsatgan
joyga o‘tirdim.
— Xo‘sh, familiyangiz Qurbonov-a? Nega kechikib yuribsiz, aka? Soat o‘n ikki bo‘ldi-yu?
— dedi kapitan katta.
— Men sizga aytsam, kapitan katta, Tarlonning oyog‘iga qaradim.
— Xo‘sh, Tarloningiz kim?
Ot kishnagan oqshom (qissa). Tog’ay Murod