Ota-onalar va bolalar uchun art-terapiya mashqlari

“Sariq” rangni yaxshi ko‘ruvchi bolalarda ko‘p­roq ijodiy sohalarga moyillik bo‘ladi. Ular bolaligining ilk bosqichlarida yolg‘iz o‘ynashni afzal ko‘rishadi. O‘yinchoqlaridan turli xil personajlar yaratib, ular bilan vaqt o‘tkazishadi. Bunday bolalar keyinchalik qiziqarli hamda ko‘ngil yozuvchi faoliyat turini tanlashadi. Hamisha nimagadir i­shonadi, nimadandir umid qiladi. Ular bugundan ko‘ra ko‘proq kelajak bilan yashashadi. “Sariq” rangni xush ko‘radigan bolalar ko‘p narsani oldindan his qilish qobiliyatiga ega.
“Qizil” rangni sevuvchi bolalar ochiq va faoldirlar. Ular odatda, o‘z guruhida yetakchilik qili­shadi. Bo‘ysunish ular uchun emas. “Qi­zil”larga biror ishni buyursangiz, bajarishmaydi yoki teskarisini qilishadi. Yaxshisi, bolada buyurilgan ishga ishtiyoq va qiziqish uyg‘otishga harakat qilgan ma’qul. Bunday vaziyatlarda ota-onadan sabr-toqat, uddaburonlik talab etiladi. Kuch ishlatish ularning yanada jahldor bo‘lishiga olib keladi. Agar shunday bolalar noto‘g‘ri tarbiyalansa, keyinchalik ulardan jamiyatga xavf soluvchi jinoyatchilar yetishib chiqi­shi mumkin.
Chaqqon, bir joyda o‘tirmaydigan, o‘yin­choqlarini sindiradigan bu rangni yoqtiruvchilar tarbiyasi bilan shug‘ullanish ham ota-ona, ham tarbiyachi uchun mushkul ish. Katta bo‘lishgach ham ularning ishga layoqati yuqori bo‘ladi, shuhrat pillapoyasidan ko‘tarilib, mol-davlatga egalik qilishadi. Mashhur hukmdorlar, siyosatchilar va harbiylar “qizil”lardan bo‘lishgan.