149
omongina yurubsanmu? Ovozingni eshitib hol so„ragani keldim”, –
dedi. Tustovuq javob berdi: “Xudo xayr bersin, bizdek faqirni esingga
olib, yo„qlab kelganingg„a”, – dedi. Tulki turub aytdiki: “Ey do„stum,
men qarib qolg„ondurman, qulog„im chandon eshitmaydur. Nima
deganingni bilolmay yotibman, yerga tushgil”, – dedi. Tustovuq javob
berdiki: “Yerga tushmakka men qo„rqadurman, chunki yerda har xil
darrandalar ko„p, tutub yeb qo„yadurlar”, – dedi. Tulki aytdiki: “Ey
do„stum, sen qo„rqadurg„on zamonlar o„tub ketgan. Yaqinda men sha-
har borib edim, shaharda eshitdimki, “Hamma jondorlar va ham qush-
lar tinch tursunlar, bir-birlarig„a tegmasunlar” degan buyruq chiqib-
dur. Emdi qo„rqmasdan tusha bergil”, – dedi. “Andog„ buyruq chiqqan
bo„lsa ko„p yaxshi bo„lubdur, ho„ ana shul tarafg„a qarab itlar chopi-
shib kelayotibdur. Endi sen itlardan qo„rqmassan, chunki buyruq chiq-
qan ekanku”, – dedi tustovuq. Tulki “itlar chopib kelayotibdur” degan
so„zni eshitib qochdi. “Ha, ha, nimaga qochasan, buyruq esingdan
chiqdimu?” – dedi anga tustovuq. “Kim biladur, balki itlar ul buyruqni
eshitmaganlardur”, – deb tulki orqasiga qaramasdan qochib ketdi.
Tulki bechora tustovuqni
aldayman deb, o„zi aldanib qoldi.
Do'stlaringiz bilan baham: