taqsimoti shunday bosh xulosaga oUb keladi.
Rahbarlik iqtisodiy faoliyatning o‘ziga xos turi bo‘lib, uning asosiy bo‘g‘ini —
kishilaming birgalikdagi mehnatini boshqarishdir.
Har qanday lavozim darajasidagi rahbaming umumiy vazifasi o‘zining
jismoniy va intellektual quwati bilan bo‘ysinuvchilami jamoa harakati orqali
birgalikdagi faoliyatida maqsadga erishishda ifodalanadi. Har qanday faoliyatning
intellektual tarkiblari jismoniy elementlardan ustun turgan sharoitda odamlami
nafaqat qo‘li bilan balki aqli bilan ishlashga majbur etish hech qanday ma’muriy
buyruqbozlik vositalari bilan insonni o‘zi xohlamasa ijodiy fikrlashga va harakat
qilishga majbur qilishi mumkin emas. Majbur qilish — boshqarish emas.
— Boshqarish nazariyasi juda ko‘plab yangiliklami boshidan kechirdi, lekin
ulaming birmunchasi o‘tmish bilan o‘tib ketdi, chunki ular shuhratparast
«o‘qituvchilar»ning manfaatlariga xizmat qilib, yangi talablarga javob bera olmadi.
Iqtisodiy fanlar o‘tmish yukidan doimo iztirob chekib keldi.
Iqtisod aniq fan sifatida iqtisodiy nuqtayi nazardan to‘la axborotlarga ega
bo‘lib, har qanday holatda o‘zini aqlli tutadigan sun’iy shaxs sifatida gavdalandi
va u iqtisodchilar uchun hamisha sajdagoh boiib xizmat qiladi.
Boshqarish nazariyasi esa bu fanlaming maxsus bir sohasi bo‘lib, u o‘zining
mantig‘iga ega.
Boshqarish nazariyasi ba’zi paytlarda
0
‘zlarini menejerlar deb atovchi
shaxslaming mantiqsiz va barcha ma’naviy yo‘nalishlarga qarshi ish qilishidan
qiyin ahvolga tushadi.
17
Boshqarishning yangi nazariyasi yuqori darajada inson manfaatlariga
yo‘naltirilgan bo‘lishi kerak, chunki eski nazariyalar inson bilan hech qanday
Do'stlaringiz bilan baham: |