Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Özge BAŞARAN 
8/A Sınıfı
İbn-i Kemal İ.Ö.O.- Turhal / TOKAT 

---

Merhaba Sevgili Dostum, 
Şöyle düşünüyorum da gerçekten hayatımızın içine giren ve kimi zaman çoğu insanın 
tek dostu olmayı başaran tek gözlü bir dev olduğuna inanıyorum. Dev deyince aklına sadece 
ebat olarak büyüklük gelmesin. İçine dalınca bizi götürdün diyarlar, tanıştırdığın yepyeni 
hayatlar ve bize açtığın ufuklar senin dev olduğunun göstergesidir. Günümüzden elli altmış yıl 
öncesine kadar belki de çoğu insanın hayalini bile kuramadığı, görse de gözlerine 
inanamayacağı yarı canlı bir varlıksın. Yarı canlı diyorum çünkü insanları nasıl da etki altına 
alıyor ve kimi zaman onları yönetiyorsun. İnsanlıkla ilk tanıştığın zaman hayata siyah beyaz bir 
pencereden baktırdın onlara. Sabırsızlıkla açılacağın saati beklediler. Seninle gülmeyi ve 
seninle ağlamayı öğrendiler. Birlikte paylaştıkları duyguların başında senden öğrendikleri 
geliyordu. Zamanla birbirlerinden çok sana bağlanır ve seninle yaşar oldular. Hatta o kadar 
bağlandılar ki adeta sende yaşar oldular. Bu kimi zaman onları mutlu etti, kimi zaman mutlu 
olduklarını sanırken aslında onları tek tek en sevdikleri şeylerden kopardın. Belki de sana 
bağlanmanın dozunu ayarlayamadılar. Oysa sen insanlara dünyanın penceresini açan ve onları 
oturdukları evlerinden tüm insanlığa ulaştıran bir köprü oldun. Herkesin her gün sinemaya, 
tiyatroya gidecek parası ve zamanı yoktu. Ama senin sayende her gün uçsuz bucaksız diyarlara 
ve duygulara kanat çırptılar. İnsanlar dünyada olup biten her şeyi senden öğrenmeye başladı. 
İyiyi, kötüyü, doğruyu, yanlışı aktarırken ne yapmamız gerektiğini ve ne yapmamamız 
gerektiğini en ince ayrıntısına kadar yaşarcasına anlatır oldun. Bir kanaldın binlerce kanala 
doğru yol alırken inanılmaz değişimler yaşadın. Siyah beyaz pencereden gökkuşağına takılarak 
rengarenk oldun. Hemen hemen her saniye ne istersek vermeye başladın. Haberlerle 
çevremizden, ülkemizden, dünyadan ve hatta dünya dışından bile bilgiler verdin. Belgesellerle 
kültürümüze yeni ufuklar açtın. En yüksek zirvelerden en derin denizlere, en evcil canlıdan en 
yabanisine kadar yanı başımıza getirdin, tarih içinde yolculuk yaptırdın. Dünyanın her 
noktasına ulaştırdın. Yarışmalarla hem eğlendirdin hem de eğitim ve bilgimize bilgi kattın. 
Müzik programlarınla ruhumuzun gıdasını verdin. Eğlencelerinle yüzümüzde güller açtırdın ve 
gönlümüzün pasını aldın. Filmlerinle maceradan maceraya atıldık, kimi zaman duygusallaştık, 
kimi zaman üzüldük, kimi zaman hiddetlendik. Merak ettik, sabırsızlandık ama en sonunda 
sona ulaştık. Dizilerinle yarını beklemenin heyecanını tattırdın. Küçük arkadaşlarımı da 
unutmadın ve yüzlerinde güller açması için sayısız ve türlü türlü çizgi film ve çocuk programları 
ile hayallerini süsledin. Yediden yetmişe her insan sende kendinden bir şeyler buldu. Her 
duygudan ustalıkla bir parça tattırdın. Hatta kimine doyumsuzluğu bile yaşattın. En küçük 
yokluğunda hayatlarında çok büyük boşluklar yaşadılar. Hiç unutmuyorum küçükken köyde 
bulunduğum bir gün bozulmuştun da tamir edilene kadar hayatımda inanılmaz bir boşluk 
yaşamıştım. Sanki o günü yaşamadan geçirmiştim. 
İnsanların ufkunu geliştiren ve her yönden onları donatan sevgili dostum; inanıyorum 
ki şu an misafiri olmadığın hiçbir ev yoktur. Herkes seni evinin başköşesine büyük bir itina ile 
yerleştirirken evinin düzenini bile sana göre dizayn ediyor. Evlerine girdikleri zaman sanki 
senin varlığından yoksun kalmamak için seninle buluşuyorlar. Her şey güzel hoş da inan sevgili 
dostum bazen sana çok kızıyorum. İnsanlığın en güzel icatlarından biri olan ve belki de 
insanlara inanılmaz faydalar sağlayan sen, kimi zaman onlara zarar veriyorsun. Seni nasıl 
kullanacağını bilemeyen kimi insanlar arada bir birbirleriyle bile konuşmadan seninle baş başa 
kalmak istiyorlar. Aynı evde olmalarına rağmen onların aralarında büyük uçurumlar açıyorsun. 
Küçük arkadaşlarıma kötü örnekler sunuyor ve onları yaşlarından büyük davranışlara 
özendiriyorsun. Çok da örnek alınmaması gereken bazı insanların hayatlarını çok açık ve pek 
de hoş olmayan şekillerde önümüzde getiriyorsun. Ailelerin sosyal ilişkilerini zayıflatıyorsun. 
Ne yazık ki senin yüzünden birbirimize zaman ayıramaz olduk. 
Dostum, yanlış anlama yeni nesil hayatını tamamen sana bağlamış durumda. İnsanların 
gerçek hayattan koparıp sanal aleme sürüklenme çok üzülüyorum. Yüzyılın icadı sen, belki de 
bilinçli kullanılsan ve sevgili RTÜK’ün sana gösterdiği güzel yoldan yürürsen insanlara çok 

---

faydalı olacaksın. Yeni neslin daha aydın, daha bilinçli ve gerçekçi yetişmesi için senden çok 
şey alması gerekiyor. Lütfen onların kişiliklerine ve hayal dünyalarına zarar vermeden, onlara 
gerçek dünyanın kapılarını aç ve daha mutlu bir gelecek için üzerine düşen görevi titizlikle 
yerine getir. Unutma ki her an, her yaştan insan tarafından kolaylıkla ve çok dikkatli bir biçimde 
takip ediliyorsun. Öyle bir yolda yürü ki arkadan gelen bizler, yolun yarısında düşüp onarılmaz 
yara almadan; soran, sorgulayan, düşünen, iletişim kurabilen, insanlara değer veren, hayatı 
seven, kendini ve değerlerini sayan, sağlam kişilikli insanlar olarak geleceğe doğru daha bilinçli 
ve emin adımlarla yol alalım. 
Sevgili dostum en güzel ve yaşanılır gelecekleri de birlikte yaşamak dileğiyle…