Samarqand viloyati pedagog kadrlarni qayta tayyorlash va malakasini oshirish

 
 
XATONI ANGLAMOQ - XALOS BO’LMOQ 
 
“Kimki o’zini yoqtirsa, qanday yomon”,-deydi Alisher Navoiy. Gap bu 
yerda xudparastlik haqida ketmoqda. Shoirning fikricha, o’zni sevish inson
johilligidan dalolatdir. O’ziga bino qo’yganlar-qafasdagi qush, qo’radagi 
hayvonlarni eslatishadi. Ularning qalbi va aqli xudbinlik qafasi. Savol tug’iladi: 
“Xo’sh, inson o’zini-o’zi qadrlamasligi kerakmi?” Qadrlashi lozim. Bu - shart. 
G’urur sustligi yomon narsa. Mag’rurlik-tamagirlik va xushomadgo’ylikka qarshi 
bir qalqon ekanligini hamma ham anglay olmaydi. “Norning it oldida cho’kkanin 
ko’rdim”,- deydi shoir A.Oripov. Bu- g’ururini muhofaza qilolmagan “azamat” 
zotlarning ayanch qismati. Takabburlik, xudparastlik bilan g’urur chegaralari 
boshqa-boshqaligini fahmlay olmaslik ko’p tuban xislatlarga rivoj beradi. Istagan 
kishidan: “O’zingni o’zing bilasanmi?”-deb so’rang. Albatta: “Bilaman!”-deydi. 
“Nimalarni bilasan?”-deb yana qiziqing. Aksariyatidan to’tr-besh jumla yuzaki 

---

22 
gap eshitasiz, vassalom. Odamlarning: “O’zimi o’zim bilaman!”-deb o’ylashlari 
ko’pincha aldamchi tuyg’u bo’ladi.
Buyuk mutafakkir Alisher Navoiyning fikrlarini eshiting: 
Meni kishi demasa el malul nevchun o’lay, 
Kishi hisobida men ham o’zumni chun sanamon. 
Baytning mazmuni: el meni kishi hisoblamasa, nega g’amgin bo’lay? 
Chunki mening o’zim ham o’zimni odam sanamayman. Navoiy el hukmini oliy 
hukm deb bilgan. Kishining el nazarida bir chaqalik qadri bo’lmasa-yu, u o’zini-
o’zi ko’klarga chiqarib yursa? Bir narsaga tan beraylik: odam bolasi ayb va 
xatolariga ko’ngilchan bo’ladi. U o’zining bu baxtsizligini ko’pincha sezmaydi. 
Navoiy: Shoirlar yomon she’rni o’z iste’dod farzandidek yaxshi ko’rgani kabi, 
odam farzandi o’z xatosini ham ma’qul ko’radi,”-deganida naqadar haq, qanchalik 
uzoqni ko’ra olgan. (188 so’z)