биларкан. «Оқ олтин» ичида юравериб-юравериб, ўз-
лари ҳам олтинга айланиб кетибди; ранги сап-сариқ
змиш.
«Оқ олтин»ни ҳашоратдан асрайдиган тилсим до-
рилар топилибди, дорини осмондан сепадиган «пўлат
қушлар», «пўлат қуш»ни учирадиган «дала лочин-
лари» пайдо бўпти.
Фалокат қош билан қовоқ ўртасида туради деган-
лари рост экан. Бир куни чанқовдан қуриб қолган са-
дақайрагоч шохида мудраб ўтирган Ола қарға туш
кўрибди. Гуллаган бог эмиш, кўм-кўк яйлов эмиш.
Яйловда сурув-сурув қўйлар ўтлаб юрганмиш. Ола
қарга қўй жунидан полапонларга ин ясаётганмиш.
«Эсингни едингми? — деб ўйлабди Ола қарға уйғо-
ниб.— Полапонларга бало борми? Қариган чогингда
тухум босишни сенга ким қўйибди! Ана, қанчадан-қан-
ча қарганисалар тухумини олдириб ташлаяпти! Мабо-
до тугса ҳам инкубаторга топширяпти. Тўғрн-да, ту-
хум кўпайтиришдан нима фойда? Бу томонларда по-
лапонлар кўпайиб кетаверса, қардош юртлардаги ту-
хум қўймайдиган курк қарғахонимларнинг кўнгли ўк-
симайдими? »
www.ziyouz.com kutubxonasi
Шу гап хаёлига келиши билан осмонда «тарр» эт-
ган товуш эшитилибди. Иссиқдан мудраб қолган «да-
ла лочини» пахтазор қаерда тугаганию, қишлоқ қаер-
дан бошланганини билолмай нақ садақайрағоч усти-
дан «тилсим» дори сепиб ўтибди. «Пўлат қуш» «тарр»
этибди. Ола қарға сўнгги марта «қарр» этибди-ю, по-
пиллаб, ерга қулабди. (Ўзиям бу дунёда яшайвериб
чарчаб кетган экан шўрлик).
Эртасига десангиз яна бир фалокат рўй берибди:
канал тошибди. Ўзиям шунақанги тошқин бўптики,
«Алья карга» деган ёзувни қозиқ-позиғи билан қўпо-
Do'stlaringiz bilan baham: |
