нима қилади? Шу падарингга қусур икки йилни омоп-
эсон ўтказса, уйига, хотинининг, иккита норасида қи-
залоғинннг олдига борса, ўғлинн кўрса бас. Машина
деган палакатнинг рулини ушлаган номард! Дуч кел-
ган юмушни қилаверадн. Зўр келса, Эски шаҳардаги
мардикор бозорига бориб, гишт қуяди, ҳоммолчилик
қилади. Аммо лекин болаларини бировга зор қилнб
қўймайди. Қаранг, бир нарса етти ухлаб тушига кир-
мабди. Ой ўтади, йил ўтади, пайти келиб сенинг ўглинг
ҳам Афғонистонга боради, интернационал бурчшш
бажаради...
«Боши тошдан бўлсин ишқилиб. Кўпи кетиб, озн
қолди».
— Чекичламаганлар ўзидан кўрсин. Уч сўм жари-
ма тўласа хотинига пайпоқ ололмайди, уйида жанжал
бўлади.
«Оббо! Шангиллавераркан-да, бу хотин, қўлимга
микрофон тегди деб!»
«Ғунча». Номиниям топганми? Майли, буям бола-
ларга бир эрмакда. «Ну, погоди» деса, жоннии берадн.
Бўрини айтмайсизмн, бўрини! Вой, қпсталоқ!».
www.ziyouz.com kutubxonasi
Ота ҳовлиси шу ерда эди. Сув бўйида. Зилзилада
унчаям шикаст етмади. Волахонанинг синч деворидаги
гувалалар тўкилганини айтмаса... Ҳамидулла ўшанда
ҳали уйланмаганди. Шофёрлик курсини энди битир-
ганди. Аслида-ку, тарихчи бўлмоқчийди. Университет-
га киришни орзу қиларди. «Кйтоб ўқигин, қа-а, ўқий-
вер, ёғи чиқади! Отангни бекитиб қўйган ғазнаси бор!
Қайнаб чиқяпти. Сени уйлантира-ди, бола-чақанг би-
лан қўшиб боқади! Тур ўрнингдан, қулупнайни чопиқ
қил! Эртага бозорга опчиқиб сотсанг, кунингга шу
ярайди!» (Отасининг асаби чатоқ эди).
Зилзила баҳонаси билан «бузди-бузди» бошланди.
Do'stlaringiz bilan baham: |
