Ўткир ҳошимов наср бўстони изтироб ҳикоялар тошкент Езувчи* нашриёти

яғир бўлиб кетмон уради. Насибасидан қийиб жарақ- 
жарақ пул жўнатади. Булар бўлса... Ўргилдим оббе- 
радиган шаҳарингдан! Худога шукр, Раҳматилласи 
яхши бола чиқдп. Ичмайди, чекмайди, ёмон йўлга юр- 
майди. Уям шу ерда ўқирди. Биофакда. Биринчи курс- 
ни битириб армияга кетди. Насиб этса, келади эрта- 
индин ».
Оббо! Емгир бошланди-ку... Қамалишига ёмғир са- 
бабчи бўлган. Емғирмас-ку, хўжайини. «Волга» ҳай- 
дарди. ТНО. Министрни олиб юрарди. Уша кеча хў- 
жайин идорада анча ўтириб қолди. Кейин тагин «бир 
жойга» борди, «Севера-Восток»даги тўққиз қаватли 
уй тагида. Ҳамидулла моторни ўчириб, узоқ ўтирди. 
Урганиб қолган. Аввал ҳам кўп келишган. «Севера- 
Восток»ка... Кейнн хўжайишши уйига обориб қўйди. 
Ярим кечадан ошган эди. Емғир ёгиб. турувди. Ҳами- 
дулла шошиларди. Раҳматилланинг туғилган куни 
эди. Ўи ёшга чиққан куни. Пдлакатни қаранг: плаш 
кийган одам кўчани кесиб ўтаётганини кеч пайқабди... 
Эртасига хўжайини уни юпатди... «Узи стовосьмой, пиё- 
ниста экан. Оёги синибди. Балоям урмайди, Касалхо- 
нага обориб яхши қипсиз. Сизга ҳеч нима қилмайди; 
мен борман. Фақат, бнтта илтимос, биров сўраса «анови 
ёққа» борганимизни айтмайсиз. Уч болам бор, тирик- 
чилик, деб қўяқоласиз».
Ҳамидулла хўжайин айтганини қилди... Икки йил- 
га кесишди. Бир бегуноҳ, фуқарога оғир тан жароҳати 
етказгани учун, давлат машинасидан ўз шахсий ман- 
фаати йўлида фойдалангани учун. Ахлоқ тузатиш ко- 
лониясига ҳукм қилишди. Ахлоқ тузатармиш! Начора, 
пешонада бор экан. Хотини қон-қон йиғлади: хўжайин- 
нинг олдига борса, секретари киргизмабди. Бунақа 
пайтда одам чодирхаёл бўлиб қоларканми, суддан