Tony Robbins “The best way to get started is to quit talking and begin doing” – Walt Disney

1 mavzu

The good part about getting older is you stop trying to prove anything to anyone, including yourself. All you are in the pursuit of is collecting experiences - beautiful, fragile little soap bubbles that you store in your heart, and every once in a while you pull one out and gaze at the delicate pictures it shows you. Twinkle Khanna
Nelson Mandela

Education is the most powerful weapon which you can use to change the world.
Quotes have the power to encourage, inspire, and motivate people at times of unhappiness and lacking motivation. At such times, reading a few quotes can uplift one’s mood and improve the state of mind.
Motivational quotes energize the spirits to enable one to take charge of the situation and take action. Furthermore, motivational quotes are a great help when someone is in need of a little push and some fuel to help them take action.
Positive quotes build up hope and optimism in a person. Moreover, the quotes can make one see the bright side of life, along with providing hope for a better future.
Quotations are an instrument to prove your point of view is correct. 
You can take a quote from different sources of information, such as books, magazines, websites or printed journals. 
“The only impossible journey is the one you never begin” – Tony Robbins
“The best way to get started is to quit talking and begin doing” – Walt Disney
“When you know what you want, and want it bad enough, you’ll find a way to get it” – Jim Rohn
“Go confidently in the direction of your dreams. Live the life you have imagined” – Henry David Thoreau


2 mavzu
(Seninle başlamadı Eğer bu kitabı okumaya başlarsanız eminimki içinde kendinizden bir parçayı muhakkak bulursunuz. Yazarın mesleki tecrübesinden mi kaynaklı yoksa çok sağlam bir araştırma sonucu yazılmış bir kitap olduğundan mı bilemiyorum ama ben inanıyorum ki okuyan her kişinin "bunu benim için yazmış olmalı" dediği en az bir bölüm veya örnek olacaktır. Öncelikle ben bu kitabı geçmişimizin yani atalarımızın bizlere bıraktığı kalıtsal mirasın bizdeki etkilerini merak ettiğim için seçmiştim. Ki kitap o şekilde başladı da zaten ancak henüz yarısına gelmeden konumuz "anne" oldu. Büyük büyük annelerimizin etkilerini merak ederken darbeyi anneden vurması da biraz sarstı diyebilirim. Gördüm ki anne kavramı (aslında ayrımcılık yapmayıp ebeveyn demeliyim ama yazıma yine de anne diyerek devam edeceğim) insanın tüm hayatını etkileyen, en ufak kopuklukta asla affetmeyen bir noktada. "Ne var canım şu da eksik oluversin" deme lüksü yok anne-çocuk ilişkisinde. Bu ilişkide ufak bir sarsıntının dahi, çocuğun ilerleyen yaşamında ne büyük depremlere sebep olduğunu ne büyük yıkımlar ile sonuçlanabileceğini eğer okursanız göreceksiniz. Özellikle arkadaş olur sevgili olur eş olur fark etmez her türlü partnerimizle aramızdaki ilişkinin mesafesini dahi annemizle olan ilişkimiz belirliyormuş. Örneğin eşiniz sizi seviyor bunu biliyorsunuz ama sizin sevilmeyi istediğiniz şekilde sevmediğini mi düşünüyorsunuz, o zaman annenizle olan ilişkinizi gözden geçirin derim. Bakalım annenizin size olan ilgisi sevgisi nasıldı. İnsanlarin şikayetleri genelde aynıymış. Annemizden şikayet ettiğimiz konular ile partnerimizden şikayet ettiğimiz konular paralellik gösterirmiş. Anne insanın hayat kaynağı olduğu için çok çok çok önemli. Hepimizi annelerimizle barışmaya davet ediyorum bakın konu çok mühim :) ölmüş olsalar bile ebeveynlerimizle barışmak, psikolojimizi bu yönde rahatlatmak zorundayız insanoğlu. Affedici olmak, mühim. Özellikle şu nokta dikkatimi çok çekti diyor ki kitapta insanın hafızası olumsuz şeyleri hatırlamaya daha çok odaklıdır. Çocukken annenizden yeteri kadar ilgi sevgi almadığınızi düşünüyor olabilirsiniz, sizin istediğiniz şekilde sizi sevmemiş de olabilir ama hiç mi sevmedi bunu düşünün. Olumsuz şeyleri hatırlıyorsunuz ama bir dünya da olumlu şeyler oldu ancak bunları hatırlamıyor beyniniz. Doğru. Derinlemesine düşününce gerçekten doğru. Ebeveynlerimizi bizi istediğimiz şekilde sevmedikleri için yargılamak değil de, bize elinden gelen ilgi sevgi bu olduğu için affetmeliyiz. Evet biliyorum ve seni anlıyorum elinden gelen bu kadardı, ben de seni seviyorum diyoruz ve konu kapanıyor. Anne konusuna çok takıldığım için diğer konulara geçemedim. Kitabın asıl konusu aslında hayatımızda olan ancak anlamlandiramadigimiz neden böyle oluyor diye çözümlendiremedigimiz ama engel de olamadığımız bazı olayların esasinda geçmişimizde bir yerlerden kalıtsal olarak bize miras kaldığı. Evet konu tam da bu. Eğer büyük büyük atalarımizdan biri bir travma yaşadıysa biz bu yaşanan travmayı bilmiyorsak bile bu travmanin etkileri bize gen yoluyla gelmiş olabilir. Bu bilmediğimiz halde bize gelenlere bir örnekti. Bir de bildiğimiz şeylerin psikolojik olarak bize yansımalari da var. Örneğin büyük annemiz eşiyle mutsuzdu, annemiz de babamizla mutsuz ve bu durumda psikolojik olarak biz de esimizle mutsuz olmak zorunda hissedebiliriz. Mutlu olmaya kendimizi kapatmış olabiliriz, annem bu kadar mutsuzken büyük annem bu kadar mutsuzken ben de mutlu olmamalıyım psikolojisi içinde davranabiliriz işte bu da bildiğimiz bir bilginin hayatımıza yansımasına bir örnekti. Kitaptan o kadar çok şey yazasım var ki ama çok sıkıcı bir açıklama olacak diye çekiniyorum. Kitabı okumanızı hatta bir ders gibi sayfa sayfa işlemenizi tavsiye ederim)
(It didn't start with you
If you start reading this book, I am sure that you will find a piece of yourself in it. I don't know whether it is because of the author's professional experience or because it is a book written as a result of a very solid research, but I believe that every person who reads it will have at least one chapter or example that "he must have written this for me".
First of all, I chose this book because I was curious about the effects of our past, that is, the hereditary legacy left to us by our ancestors. Which is how the book started, but before we reached the halfway point, our topic became "mother". While I was wondering about the effects of our great-grandmothers, I can say that it was a bit shocking that the mother struck the blow. I saw that the concept of mother (actually, I should not discriminate and call it parent, but I will continue my article by saying mother anyway) is at a point that affects the whole life of a person and never forgives the slightest disconnection. The mother-child relationship does not have the luxury of saying, "What's the big deal, let this be missing too". If you read this book, you will see that even a small shake in this relationship can cause major earthquakes in the child's later life and result in devastation. Our relationship with our mother determines even the distance between us and our partners, whether they are friends, lovers or spouses. For example, you know that your spouse loves you, but do you think that they don't love you the way you want to be loved, then I would say review your relationship with your mother. Let's see what your mother's interest in you was like. People's complaints are often the same. The issues we complain about our mothers and the issues we complain about our partners are parallel. The mother is very, very, very important because she is the source of life. I invite all of us to make peace with our mothers, look, the subject is very important :) Even if they are dead, we have to make peace with our parents, we have to relieve our psychology in this direction. It is important to be forgiving. Especially this point caught my attention very much, it says in the book that human memory is more focused on remembering negative things. You may think that you didn't get enough attention and love from your mother as a child, she may not have loved you the way you wanted, but think about it. You remember negative things, but a world of positive things happened but your brain doesn't remember them. That's true. It's really true when you think deeply. We should forgive our parents not because we judge them for not loving us the way we want to be loved, but because that's the best they can give us. Yes, I know and I understand you, that's all you could do, and I love you too, and that's the end of it.
I couldn't move on to other topics because I was too stuck on the subject of mother. The main subject of the book is that some of the events that happen in our lives, which we cannot make sense of, but we cannot analyze why this is happening, but we cannot prevent it, are actually inherited from somewhere in our past. Yes, this is exactly the point. If one of our great-great-great ancestors experienced a trauma, even if we don't know about this trauma, the effects of this trauma may have come to us through genes. That's an example of what comes to us even though we don't know. There are also psychological repercussions of what we do know. For example, our grandmother was unhappy with her husband, our mother was unhappy with our father, and psychologically we may feel that we have to be unhappy with our husband. We may have closed ourselves off to being happy, we may behave in the psychology that I should not be happy when my mother is so unhappy and my grandmother is so unhappy, and this was an example of the reflection of a knowledge we know on our lives.
I want to write so many things from the book, but I am afraid that it will be a very boring explanation.
I recommend you to read the book and even process it page by page like a lesson.)