Тошкент «Янги аср авлоди»

Жонига ўт тушуб Қаноатни,
Рус элини чопарга қасд этди.
Элни чопмоқга ўтди дарёдин,
Олди анча сипоҳи дилхоҳдин.
Қанча кўшунки қолди Сир лабида,
Ўтмайин сувдин улки йўл лабида.

---

Амр этиб Сирдин ўтмаганларни,
Сир лабида сипоҳни қолганини,
Бу ила ул дам Қаноат амр этди,
Сиз Жўлакни қаманг деди кетди.
Бул қўшун мунда турмайин жунади, 
Йулда бир кеча ётди ва тунади.
Бул қўшун Жўлак устига бориб,
Бул юруб суръат ила тун қотиб, 
Борибон бул юруб Жўлакни қамаб, 
Бир кун турди онда, кетди жунаб.
Ул қўшун бориб, Оқмасжид элини, 
Олди ва қайтди бир неча бийни.
Ул қўшун келди сувнинг ул юзиға.
Бу қўшин тушти Сирнинг бу юзиға 
Туш ба туш тушдилар сувнинг лабиға, 
Сўнгра ўтди қўшулди бир-бириға. 
Жойким бир қўнуш эди Жўлак, 
Мавзейи эрди они оти Тувак.
Айланиб утган эрди Сирни суви, 
Қўрғонга муносиб эрди бари.
Онда кўргонни тарҳини солди,
Қилди қўрғонни, ондин от қолди.
Токи ул қўрғон тугагунча,
Ишлади барча қўшун ўлгунча.
Мен фақир ҳам қўшунда бор эрдим, 
Халқдек ман ^ам иш қилур эрдим. 
Оқибатким туганди ул қўрғон,
Хондин биз учун етиб фармон.
Шуйла фармонки, еткуруб маҳрам,
Тез жунатсун сани, сипоҳни ҳам, 
Жўнадук онда турмайин бир дам.
От югуртуб юрар эдук ҳар дам,
Кун-тун суръат ила йўл йурдук,
Тошканд шаҳрига келиб кирдук.
Қилди деб бизга мунда келди хабар, 
Маллахон Тошкандга азму сафар. 
Қилди азму сафарни Хўқанддан, 
Келгуси Маллахон Хўжанд бирлан.