Miinch Chag'ri Oqtosh
Qo'ldan chiqarmang
Hech qachon sevmagan insonlar baxtiyor ekan.
To'g'rirog'i, shunday deyishadi. Ammo men buning yo'l-
yo'rig'i qandayligini bilmayman. Ochig'i bu to'g'risida aniq
hir fikrim yo'q. O'ylashimcha, buning aniq qonun-qoidasi
l)()'lmaydi. Ammo bir narsani aniq bilamanki, chinakamiga
l)axtni his qiladigan on -
bu sevgisiga munosib inson
l)ilan uchrashgan va u tomonidan qadrlangan ondir. O'sha
Insonni deb voz kechgan narsalariga uning arzishini his
(lilgan ondir. Inson haqiqiy baxtni ana o'sha lahzada his
etadi.
Qolaversa, bir inson sevishni va sevilishni bilgani
kabi o'zi uchun amalga oshirilganlarga loyiq bo'lishni ham
bilmog'i kerak. Masalan, fidokorhklarga, u uchun tortilgan
azobga, unga ajratilgan vaqtga, o'ziga
berilgan qadrga,
qalbiga mehmon bo'Igan muhabbatga munosib bo'hshni
biUshi kerak.
Biz bunday turdagi insonlarga hah duch kehb
ulgurmadik. Ammo bir kun sizning yo'hngizdan shunday
inson chiqadigan bo'lsa, o'sha
inson shubhasiz bu
hayotda siz yo'hqqan yagona mo'jizangizdir. Uni qo'ldan
chiqarmang.
Sizni tushunishni uddalagan,
siz uchun qoilarini duoga ochgan,
sizning baxtli bo'lishingizni istagan
va sizni chinakamiga sevgan insonlarni qoidan boy
bermang. Albatta, bunday insonlar
yer yuzida qolg^'n bo'lsa...
93
To'siqiarga qaram ay sevdik
Xotiralar burchagi
Insonning sog'inib, qo'msagan onlari bo'lgani kabi
o'sha damlarni endi ortga qaytarishning iloji yo'qligini
ham yaxshi biladi. Ba'zan chorasizlik ummonining tubiga
shu qadar chuqur sho'ng'ib ketamiz. Gohida o'zimga
"Hozir qo'limizda mavjud bo'lmagan narsalar balki biz
uchun yaxshilikkadir?" degan savolni beraman.
Keyin
esa bir muddat sassiz qolib, o'ylashga tushaman. Ammo
aniq javobini topolmayman. Chunki ushbu savolning
javobini topgan taqdirimda ham hech narsa o'zgarib
qolmaydi. O'tkazib yuborilgan lahzalar qa
3^ib kelmasUgini
yaxshi bilaman. Shunchaki hayot bilan hamohang qadam
bosyapman. Chunki hayot biz bilan o'yinlar o'ynaydi, biz
esa bor-yo'g'i u bilan birga hamqadam bo'lamiz. Bu yo'lda
ba'zan to'siqiarga
uchraymiz, ba'zan pastga qulaymiz,
gohida esa keskin burilishlar qilamiz... Aslida, hayotning
yo'llari hamisha o'nqir-cho'nqir. Asosiysi, inson o'z yo'lini
topa olishidir.
Masalan, men doim
bolalik davrimdagi biror
yerga mehmonga borganimizda yoki bir chekkada uxlab
qolganimda, ertalab ko'zlarimni ochsam o'zimni o'z
yotog'imda, ustim ko'rpa bilan yopilgan holatda ko'rgan
davrlarimni sog'inaman... Qo'msagan onlarimdan yana
biri maktabdan qaytayotib
hovlimizga kirishim bilan
onam tushlik uchun pishirayotgan bo'g'irsoqlarining
isi
dimog'imga urilishi va butun hovlini shu is tutib
ketishi... Yozgi ta'tillarda sinfdosh do'stlarim bilan bolalar
oromgohlarida haftalab qolib ketishimiz...
Do'stlaringiz bilan baham: