Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

2. at. Köpýyllyk, otjumak ýabany ösümlik. 
ŞAHS, at. 1. Adam. 2. ser. Şahsyýet. Türkmeniň 
iri-iri şahslary, ýönekeý pähimdarlary, garadan 
gaýtmaz gönümel ogullary baradaky rowaýatlary 

---

317 
wagt biziň günlerimize alyp gelipdir 
(B. 
Hudaýnazarow). 

Fiziki şahs hasaba alnan telekeçi, hukuk 
subýekti (ser. Fiziki), Ýuridik şahs hasaba alnyp, 
karhanalaryň, guramalaryň, edaralaryň sanawyna 
girizilen subýekt (ser. Ýuridik).
ŞAHSY [şahsy:], syp. Şahsa degişli; hususy, 
ýekebara.
ŞAHSYÝET, at. Haýsydyr bir alamaty, sypaty 
bilen tapawutlanýan

şahs.
ŞAHSYÝETÇILIK, syp. Şahsyýete degişli. 
Şahsyýetçilik garaýyşlary henizem adamlaryň 
aňynda azu-köp saklanyp gelýär (N. Jumaýew). 
ŞAHSYÝETLEŞMEK, 
işl. 
Şahsyýete 
öwrülmek, şahsyýet bolmak.
ŞAHSYÝETNAMA [şahsyýetna:ma], at. Bir 
şahsyň şahsyýetini kepillendirýän resminama. 
ŞAHTA [şa:hta], at. Ýeriň aşagynda kömür we 
ş.m. magdanlar gazylyp alynýan ýer; uzap gidýän 
gowak şekilli ýer. 
ŞAHTAÇY [şa:htaçy], at. Şahtada işleýän işçi. 
ŞAHY [şa:hy], at. Dürli reňkdäki zolak-zolak, 
parça-parça gülli ýüpek mata, patyşaýy. Uzuk 
gyrasyna çapraz-çaňňa düzülen şahy çabydyny 
çykaryp berdi (H. Derýaýew).
ŞAHYR [şa:hy:r], at, edeb. 1. Goşgy, poema ýaly 
şahyrana eserleri döredýän adam.  
ŞAHYRANA [şa:hy:ra:na], syp.,edeb. Çeper 
dilde ýazylan. Goý, şahyrana baharlar gaýtalanyp 
dursun (B. Hudaýnazarow).