Вазирлиги

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Глоссарий 
Халқаро миграция – дунё миқёсида аҳолининг кўчиши ҳолати ва 
хусусиятлари. 
Ишчи кучи миграцияси - меҳнатга лаёқатли аҳолининг бир 
давлатдан иккинчи бир давлатга, бир йилдан кўпроқ муддат билан 
кўчиб ўтиши, бунинг иқтисодий ва бошқа сабаблари бўлиши мумкин. 
Ақлий талофат – юқори малакали кадрларнинг халқаро 
миграцияси. 
Реэмиграция – эмигрантларнинг турғун туриш учун ўз ватанига 
қайтиб келиши. 
Ташқи миграция – аҳолининг икки давлат ўртасида кўчиб 
юриши. 
Ички миграция – бир давлат доирасида бир жойдан иккинчи 
жойга кўчиб юриш. 
Мавсумий миграция - мавсумий ишлар билан боғлиқ миграция. 
Урбанизация – шаҳар аҳолиси салмоғининг ортиши. 
 
 
 
Қўшимча маълумотлар 
1900 йилда шаҳарларда дунёнинг 14 фоиз аҳолиси, 1950 йилда 29 
фоизи, 1990 йилларда 45 фоизи яшаган бўлса, ҳозирги кунда 50фоизга 
етмоқда. Масалан, АҚШда 75%, Японияда 77%, БуюкБританияда 92%, 
Швецияда 88%, Австралияда 86%, Мексикада 70%, Ҳиндистонда 26%, 
Нигерияда 35%, Индонезияда 29 %, Жазоирда 44%, Афғонистонда 20 %, 
Эфиопияда 16%, Чадда 6%, Нигерда 20 %, Сомалида 20 %.