«я помню чудное мгновенье…»

qo’lga tushmas o’g’ri
Tergovchi Seytimbetov har doimgidek ertalab o'z kabinetiga shoshildi, ammo uning e'tiborini yosh operativ xodim Ruslan Yusubov va tergovchi yordamchisi leytenant Gordeyev jalb qildi, ular navbatchilik qismning kirish qismida nimalarnidir qizg'in muhokama qilishar edi.
- Nima bo'ldi, Sergey? mayor Gordeyevga murojaat qildi.
— Ha, navbatchilik tugayapdi, lekin bosh og’riq boshlandi, - leytenant g'azablanib Yusubov tomon qo'lini silkitdi. - bozorida ertalab cho’ntakfurush ushlanibdi, ehtimol jinoyat ustida…
- Nima uchun"ehtimol"? - deb so'radi tergovchi.
— Ha,"ehtimol" emas, balki aniq, - dedi yosh operativ. - Ertalab Proxorov va men bozorda cho'ntak o'g'rilarini qidirish bo'yicha qidiruv tadbirlarini o'tkazdik. Ular bir oydan buyon bir nechta o'g'irliklarni sodir etishgan lekin ularning hech biri ochilmagan.
"Shunday qilib, men sabzavot qatoridagi xaridorlar orasida ishqalangan shubhali odamga e'tibor qaratdim", deb davom etdi operativ. - U yerda har doim odamlar ko'p ayniqsa shanba kuni har doimgidan ko’proq. Biz uni diqqat bilan kuzata boshladik, ehtiyotkorlik bilan yaqinlashdik. Bir payt u qo'lini tez silkitib, mijozlardan birining sumkasiga tegindi va men sumkaning kesilganini payqadim. Erkak tezda ayoldan uzoqlashdi, ko'ylagining ichiga nimanidir yashirdi. Boris va men shoshilib, uning qo'llarini mahkam ushladik, ammo unda ayoldan o'g'irlagan hamyon yo’q edi. hamyon biz uni ushlab turgan joy yaqinidagi yerda yotardi. U hamyonni qachon u yerga tashlaganini, men bilmayman. Afsuski, biz bu lahzani ko'rmadik. Jabrlanuvchining uzoqqa borishga ulgurmaganligi yaxshi.
— Mana shuning uchun men asabiylashayapman, o'rtoq mayor, - dedi leytenant Gordeyev operativ xodimni gapini bo’lib - qanday qilib hibsga olish mumkin? Ular uni qanday ushlab kelishdi-yu, endi esa men — uni qo'yib yuborishim kerak, bu mening rahbarlarimga yoqmasa kerak deb o'ylayman. Va kunlik vazifadan keyin uyga dam olish uchun borish o'rniga, bu yerda qancha vaqtimni sarflashim kerak bo'ladi.
"Eng qizig'i shundaki, bu aniq u", deb davom etdi leytenant. - Hamyondan katta miqdordagi pul yo'qolgan va xuddi shu narsa hibsga olingan shaxsdan topilgan, ammo u tabiiy ravishda bu uning puli ekanligini da'vo qilmoqda.
- Hamyon bo'shmidi? - deb so'radi mayor. - Unda mahbusning barmoq izlari topilganmi?
"Hamyonda bir nechta kichik veksellar va tangalar qoldi va uning hamyonida barmoq izlari topilmadi", deb javob berdi Gordeyev.
— Bu yerda bunday narsa bor, - dedi operativ xodim xijolat bilan. - Biz uni ushlab turganimizda, chap qo'lida qo'lqop bor edi, bugun tashqari sovuq ... aftidan u hamyonni shu bilan ushlagan.
"Eng muhimi, u bilan jinoyat quroli bo'lishi mumkin bo'lgan hech narsa yo'q edi", dedi Gordeyev. - Axir, u sumkani biron bir narsa bilan kesganku. U bir necha bor tintuv qilingan.
"Voqea joyida u deyarli elakdan o'tkazildi", deya qo'shimcha qildi operativ xodim.
— Xo'sh, keling, sizning "qahramoningizni" ko'rib chiqaylik, - dedi Seytimbetov va leytenantlar bilan birga mahbuslar xonasiga kirdi.
U yerda nimalarnidir yozib olayotgan ikkinchi operativ xodimni, ko'z yoshlari to'kilgan ayolni ko'rdi, ayolning oldida yon tomoni kesilgan sumka va ko'zlari o’ynayotgan o'rta yoshli oddiy odam bor edi.
- Nahotki ko’zlarimga ishonmayman qanday uchrashuv! - dedi mayor, u darhol eski tanishini tanidi. - Bu Viktor Koritich, aniqrog'i Vitya "Piglet", cho'ntak o’g’rilari orasida afsona. Men ishlay boshlaganimda, u mening asab tolalarim to’kilishiga sababchi bo’lgandi. Bu men amalda aybini isbotlay olmagan yagona jinoyatchi. Holat o’tgan safar ham shunday bo’lgan edi…
— Siz qila olmaysizmaysiz, fuqaro boshlig'i, - dedi mahbus. - Sizni ko'rganimdan xursandman. Siz meni qo'yib yuborishni buyurdingiz deb o’ylayman, chunki men hech narsada aybdor emasman.
- Xo'sh, hech narsa yo'qmi? - jiddiy so'radi mayor. - Sizni yana ko'rganimdan xursandman deb aytmayman, lekin nihoyat sizni uzoq vaqtdan beri kerak bo'lgan joyga yuborishimdan xursandman.
- Siz hisobni qanday hal qilmoqchisiz, xo'jayin? - hibsga olingan kishi g'azab bilan dedi. - Oxirgi safar ham meni qo'yib yuborishgandi bu safar ham qo'yib yuboring baribir sizda menga nisbatan hech narsa yo'q.
— Xo'sh, siz men bilan emas, balki qonun bilan hisoblashasiz, - dedi Seytmetov. - Siz qonun oldida qarzingiz ko’p. Bu safar siz javobgarlikdan qochib qutula olmaysiz. O'tgan uchrashuvimizdan beri men ko'p narsalarni o'rganishim kerak edi. Ha, va siz haqingizda, "Piglet", men unutmadim, siz haqingizda asta-sekin ma'lumot to'pladim. Shunday qilib, bu safar siz hamma narsaga javob berishingiz kerak bo'ladi.
Yosh politsiyachilar nafaslarini ushlab, eski raqiblarning og'zaki "duelini" kuzatdilar.
— Mana, Seryoja, - mayor Gordeyevga murojaat qildi. - Uni fosh qiladigan yagona narsa bu "asbob" u bilan o'g'irlik qilgan. Ishonchim komilki, biz uning barmoq izlarini topamiz. Axir, o'ng qo'l, ishchi, qo'lqopsiz edi, to'g'rimi Ruslan?
— Ha, - javob qildi operativ xodim.
- Ammo qayerga qarash kerak? - so'radi Gordeyev. - U nimani va qayerga tashladi?
— Ha, bu mavzuga yaqin atrofdan javob olasiz, - dedi mayor mahbusning g'azabdan qoraygan yuziga diqqat bilan qarab. — Siz uni topasiz …
QAYERDAN VA NIMA?

24.