Yuraksiz fabrika Muallif: Sverre Knudsen Tarjimon: Fazliddin Raxmonaliyev ogohlantirish: Mazkur kitobdan tijoriy maqsadlarda foydalanish taqiqlanadi. Tarjimon ushbu tarjima uchun mualliflik huquqini

Hamma narsani o'rganish.
Boshqa ellik nafar xodim bilan birga Marit mashg'ulot uchun avtobusda mehmonxonaga bordi. Hamma faqat vafli haqida gapirib, zavod ishlab chiqargan vaflini maqtash uchun bir-birlari bilan kurashardi. Maritning yonida o'tirgan kampir juda ko'p harakat qildi.
- «Sogʻlomvafli» ni iste'mol qila boshlaganimdan so'ng, men darhol o'zimni yaxshi his qildim va kuchga ega bo'ldim! — dedi u ishtiyoq bilan.
- Xo'sh, ha, - dedi Marit oriq, ozg'in qo'shnisiga qarab.
- Axir, bosh vazir yaqinda zavodga tashrif buyuradi!
Ayol to'xtamadi, lekin Marit endi unga quloq solmadi. Avtobus shahardan uzoqlashgan sari, qiz ota-onasi haqidagi o'ylarga shunchalik chuqurroq kirib borardi. U ularni sog‘indi, qudratli tabiatini, ona qishlog‘ining sukunatini sog‘indi. Darhaqiqat, u o'sha yerda yashashni xohlardi, lekin bu mumkin emas edi. Qishloqda ish yo'q edi. Marit esa ishlashni yaxshi ko'rardi. Ba'zan hatto juda ko'p, shuning uchun uning boshqa hech narsaga vaqti yo'q edi.
Birdan yonidagi o‘rindiqdan kelayotgan ovoz to‘xtadi. Keksa ayol boshini egib oʻtirardi va jimgina qo'l sumkasini sinchkovlik bilan ko'zdan kechirardi. Nafaqat u, balki avtobusdagilarning hammasi jim bo‘lib qoldi. G‘alati sukunat cho‘kdi.
- Nima bo'ldi … - Marit ehtiyotkorlik bilan pichirlab qo'shnisiga o'girildi, lekin u gapini tugatishiga imkon bermay, pichirladi:
- Derazadan tashqariga qarama!
Avtobus ochiq platoga chiqdi va Marit tomonda toshli qirg'oqlari, yalang'och qoyali cho'qqilari va dengizga tushayotgan bo'yi cho'ziq butalardan iborat bo'lgan kimsasiz yerning ko'rinishi ochildi. Hamma narsa rangsiz edi. To'q kulrang tog'lar va toshlar, sovuq, do'stona qirg'oqda oq to'lqinli ko'mir-qora dengiz.
Marit ichidagi hamma narsa sovuq bo'lib ketdi – bu hudud juda yoqimsiz edi. Ammo qiz bo'ron burnining eng chekkasida ulkan qora imoratni ko'rib, boshi muzlab qolgandek bo'ldi.
Marit, uning oldida hech kim qaytib kelmaydigan muzlatkich borligiga shubha qilmasdi.
Qiz qizib ketguncha va avtobusdagi yo'lovchilar yana jonli gapira boshlashguncha sumkasiga tikilib turdi. Shundan keyin Marit uzoq vaqt derazadan tashqariga qarashga jur'at eta olmadi.
Mashg'ulot o'tkazilishi kerak bo'lgan mehmonxona mashinalar to'xtash joyi bo'lgan katta yer uchastkasiga tutash edi. Tumanda hech narsani ko'rishni imkonsiz qildi.
- Aniq fikrlang, - dedi kurs rahbari xodimlarga. Va har doim xo'jayiningiz aytganidek qiling.
- Rahbarning o'zi-chi? Marit ehtiyotkorlik bilan so'radi shanba kuni, mashg'ulotning ikkinchi kuni.
Marit erkak yoki ayol ekanligini tushunolmagan kurs boshlig'i mag'rur kuldi:
“Har kimning doim yetakchisi bo‘ladi.
Va u doskaga aylana chizdi, aylananing markaziga ishora qiluvchi o'q va undan chiqadigan o'q.
«Bu resurslar…» deb davom etdi kurs rahbari. “Biz resurslarga sarmoya kiritamiz va resurslardan nimadir olamiz. Korxona resurslardan iloji boricha ko'proq qazib olishi muhim, chunki foyda bunga bog'liq. Misol uchun, siz korxonaning resurslarisiz va bu kurs juda ko'p pul talab qiladi. Ishga qaytganingizda, mashg'ulotlaringizni to'lash uchun yanada qattiqroq va samaraliroq ishlashingiz kerak bo'ladi. Bu haqda hech qachon unutmang. Va endi – tanaffus.
Bir nechta tanaffuslar bo'lib, taom har safar boshqacha taqdim etildi. Vena bulochkalari, olma va banan, pishiriqlar va shokoladli qahva. Katta tanaffuslarning birida Shved stoli tashkil qilingan bo'lsa, ikkinchisida ular to'liq ovqatlanishdi.
Kursni faqat «Boshvafli» xodimlari o'tashdi va ular faqat ish haqida gapirishdi. Maritdan tashqari. Ammo hech kim u bilan gaplashmadi, chunki u juda baland – o'n birinchi qavatda ishlashi kerak edi, qolgan ishtirokchilar esa unvonlari ancha past edi.
Demak, lavozimga ko'tarilganingizda shunday boʻlar ekanda?