Yuraksiz fabrika Muallif: Sverre Knudsen Tarjimon: Fazliddin Raxmonaliyev ogohlantirish: Mazkur kitobdan tijoriy maqsadlarda foydalanish taqiqlanadi. Tarjimon ushbu tarjima uchun mualliflik huquqini

Yanada pastroq va pastroq
Marit Os ish joyiga qaytganida birinchi uchrashgan odam Fru Grossen edi.
- Sen o'z vaqtida kelding! - dedi u. – Senda qiladigan ishlar ko'p. O'n birinchi qavat senga kurort emas!
- Bu yerda nima qilyapsiz? — hayron bo‘lib so‘radi Marit.
- Sen butunlay haddingdan oshib ketdingmi? - deb xitob qildi Fru Grossen va ular bu mavzuda boshqa gaplashmadilar.
O'n birinchi qavatda boshqa qavatlarga qaraganda ko'proq direktorlar bor edi, ularning har birida kamroq bo'ysunuvchilar bor edi va ularga ko'proq vaqt ajratildi. Fru Grossen doimo Maritning ruhi ustida turardi.
- Nima qilyapsan? — negadir so'radi u Maritdan.
«Men chiqindilarni yig'ishning yangi usulini ishlab chiqyapman», deb javob berdi qiz. U bu haqda Xansen-Visochansendan soʻragandi, chunki u yertoʻlaga tushishni xohlagandi.
- Ehh bu ixtirolar! — deb xirilladi Fru Grossen. - Umid qilamanki, butunlay foydasiz emas.
- Ha, - qoʻshildi bo'ldi Marit. U Fru Grossen fikriga qoʻshilsa yaxshi bo'lishini juda yaxshi bilardi. – Men pastga tushib, u yerda biror narsani o'rganishim kerak, mening oʻrnimga hozircha shu yerni qarab turing, iltimos.
Albatta, Marit Os bosh direktor ishlatadigan liftga chiqmadi. Undan boshqa hech kim unga chiqa olmasdi. Qiz birinchi qavatga oddiy liftda tushishi kerak edi. U yerda u minus uchinchi qavatga boshqa liftga o'tdi. U yerda – yana, yana bittasida, minus o'ninchi qavatgacha. Keyin Marit qorong'i zinapoyadan tushishi kerak edi. Lampochkalar bor-yo'g'i ikki yarim vatt edi va ular qadamlarni zo'rg'a yoritardi.
Maritning tizzalari qaltirab, eshitgan tovushlar umurtqa pog‘onasidan titrab ketdi.
Bu qanday tovushlar edi?
Ba'zida Marit qichqiriqni eshitdi. Ba'zida bir narsa uzoq vaqt xirillab, xira yorilib ketdi. Qayerdadir dvigatel ishlayotgandek, xuddi behuda ishning kerakli sur'atini topishga urinayotgan va shuning uchun endi kuchliroq, keyin jimroq, keyin jonliroq, keyin sekinroq va sekinroq gumburlardi.
Eng yomoni qichqiriq edi. Bu qayerdandir uzoqdan kelayotgan odamlarning qichqirig'iga o'xshardi, lekin Marit o'zini buning mutlaqo mumkin emasligi haqida ilhomlantirdi – ovoz ishlaydigan asbob-uskunalar tomonidan chiqarilgan.
Minus o'n ikkinchi qavat.
Chiqindilarni yig'uvchilar bu yerda ishlardilar, lekin ular eng katta bo'laklarni yig'ishardi, shuning uchun qutilari juda tez to'lardi. Garchi ular beg'ubor ko'rinishga ega bo'lib, orqalari bukilgan bo'lsa-da, Marit ularning kamida ikkitasi bir-biri bilan gaplashayotganini payqadi va ularning boshlig'i ish joyida shisha toʻsiq orqasida televizor ko'rib o'tirardi, shuning uchun chiqindilarni yig'uvchilar odatda oʻzlari qoldirilardi.
Minus o'n uchinchi qavatga olib boradigan oxirgi qadam. Bu yerdagi lampalar, ehtimol, faqat bir vatt edi. Yuqoridan ular Maritga rangpar, miltillovchi dog'lar qatori ko'rindi. Shunda qiz chiqindi yig‘uvchilarning g‘ijimlangan orqalarini ko‘rdi. Xonaning yarim zulmatida ishchilar soyadek harakat qilishardi. Marit zinapoyadan tushar ekan, deraza orqali qavatlarga qaradi, ammo endi u sexga kirishi kerak edi.
Marit minus o'n uchinchi qavatga tushdi.