Генетик таъриф – аниқланувчи тушунчанинг келиб чиқишини
кўрсатувчи таъриф.
Гипотеза (грек. Hupothesis – асос, принцип, фараз) – ҳали
исботланмаган назарий фикр, фараз. Гипотеза маълум натижаларни
туғдирган сабаб ҳақида қилинган фараздир.
Дедукция (лот. deductio – хулоса чиқариш) – умумий билимлардан
алоҳида билимлар томон борувчи хулоса чиқариш усули.
Демонстрация (лот. demonstratio – кўрсатиш) – исбот жараѐнидаги
мантиқий фикрлаш усули бўлиб, унинг натижасида асослардан
тезиснинг тўғри ѐки хато эканлиги аниқланади.
Дихотомик бўлиш ( грек. dicha – ва, home – икки қисмга ажратиш) –
тушунчаларнинг хажмини иккита бир-бирига қарама-қарши бўлган
тушунчага бўлиш)
Етарли асос қонуни – формал мантиқнинг асосий қонунларидан
бири. Бу қонуннинг талаби: ҳар қандай чин фикр ѐки фикр чинлиги
исботланиши шарт.
Жузъий ҳукм – нарса-ҳодисаларнинг айримлари ва уларнинг
белгилари ҳақида тасдиқлаб ѐки инкор қилиб айтилган фикр.
Зиддият қонуни (лот. lex contradictionis) – формал мантиқнинг
асосий қонунларидан бўлиб, унга кўра бир предмет ѐки ҳодиса
тўғрисида билдирилган икки қарама-қарши фикр айни бир вақнинг
ўзида ва айнан бир нисбатда бирданига тўғри бўлиши мумкин эмас.
Индукция (лот. inductio – алоҳидаликдан умумийликка) – хулоса
чиқаришнинг асосий усулларидан бири. Индукцияда алоҳида ва
жузъий билимлардан умумий билимлар томон хулоса чиқарилади.
Исбот – бирор фикрнинг тўғрилигини амалий тажрибада илгари
чинлиги тасдиқланган бошқа бир тўғри фикр воситаси билан асослаб
бериш.
Катта термин – силлогистик хулоса чиқаришда катта асосда
жойлашган термин бўлиб, у хулосанинг предикати бўлиб чиқади.
Кичик термин – силлогимнинг кичик асосиларда жойлашган
тушунча бўлиб, у хулосанинг субъекти бўлиб чиқади.
80
Do'stlaringiz bilan baham: |