41
ва ҳодисаларни илмий таҳлил қилишда биринчи даражали,
аҳамиятли ва
асосий омилларни ажратиб олиб, диққат
марказини шунга қаратиш муҳим ҳисобланади. Бу ҳаракатлар
амалда тадқиқотчининг онгида, фикран ва мунтазам равишда
содир бўлади. Айнан шу жараён илмий абстракциялашдир.
Илмий абстракциялаш натижасида ҳодиса ва жараёнларнинг
энг умумий хусусият ва алоқаларини намоён этувчи
илмий тушунча – категориялар ишлаб чиқилиши мумкин.
Масалан, дунёда ишлаб чиқарилаётган
миллионлаб турлича
товарларнинг ташқи хоссаларидаги кўплаб тафовутлардан
абстракциялашган ҳолда, биз уларни ягона иқтисодий
категория – товар тушунчаси орқали ифодалаймиз.
Бунда
турли товарларни бирлаштирувчи энг асосий жиҳат – бу сотиш,
айирбошлаш учун ишлаб чиқарилган маҳсулот эканлигини
қатъий эътироф этамиз. Бироқ,
илмий абстракциялаш учун
тадқиқотчи муайян ҳодиса ва жараённинг мазмун-моҳиятига
оид билимлар билан етарли даражада қурольланган бўлиши
лозим. Акс ҳолда, у асосий ва иккиламчи даражали омилларни
тўғри ажрата олмай, пировардида нотўғри хулоса чиқаришига
олиб келади.
Илмий билишнинг муҳим усулларидан яна бири – таҳлил
ва синтез усулидир. Таҳлил ва синтез деярли барча фанлар
учун самарали қўллаш мумкин бўлган
усуллардан бири
ҳисоблансада, унинг иқтисодий фанлар учун аҳамияти жуда
беқиёсдир.
Do'stlaringiz bilan baham: