Ziyoda masharipova

Ikkinchi ilm grammatikadir; u jismlarga berilgan ism (nom)
^! Alisher Navoiy. Mahbub ul-qulub. -Toshkent: G'afur G'ulom nomidagi Adabiyot va san'at nashriyott, 1983, 32-bet.
- 12-
www.ziyouz.com kutubxonasi
larni qanday tartibga solishni hamda substantsiya va aktsidentsi- yaning joylashishini va bundan chiqadigan natijalarni ifodalovchi hikmatli so'zlarni va nutqni qanday tuzishni o'rgatadi.
Uchinchi ilm mantiqdir: ma’lum xulosalar keltirib chiqa- rish uchun logik figuralarga binoan qanday qilib darak gaplarni joylashtirishni o'rgatadi, bu xulosalar yordamida biz bilmagan narsalarni bilib olamiz hamda nima to'g'ri, nima yolg'on ekanligi haqida hukm chiqaramiz”¹. Forobiyning ushbu fikrlari to‘g‘ri nutq tuzish va uni og‘zaki ijro etishni o‘rganish uchun juda chuqur va har tomonlama bilim olish muhim ekanligini ko'rsatadi.
“ ... XuIIas, yaxshi nutq uchun nahv, aruz, mantiq fanlari ham- korligidan foydalanish zarur bo'ladi. Ularning birortasiga aha- miyat bermaslik, bulardan birining qoidasining buzilishi, qolgan ikkitasiga ta’sir qilmay iloji yo‘q”, - deb yozadi Beruniy². Forobiy, Bemniy kabi allomalarning to‘g‘ri nutq tuzish masalasiga bu qadar e’tibor bilan qarashlari X asrlardayoq, yorqin nutq chiroyli gapirish, ifo- dali o‘qish san'atining taraqqiy etganligidan dalolat beradi. Ibn Sinoning “She'r san’ati”, Abu Rayhon Bemniyning “0‘tmish ajdodlardan qolgan yodgorliklar”, “Geodeziya” va boshqa asarlari tarkibida keltirilgan mu- kammal nutq tuzish haqidagi qimmatli fikrlari bugungi kunimiz uchun, ayniqsa, ahamiyatlidir. Shuningdek, Mahmud Koshg‘ariyning “Devonu lug‘otit turk”, Zamaxshariyning “Muqaddimat ul-adab”, “Notiqlik asos- lari” kabi asarlari so‘z san'ati ilmiga bag'ishlangan bebaho ma'naviy xazina hisoblanadi. Yusuf Xos Hojib, Alisher Navoiy kabi allomalar o‘z asarlarining hutun-butun boblarini so'zning ilohiy ne'mat ekanligi, so'zning mo'jizali qudratini ko‘rsatishga bag‘ishlaganlar. Jumladan:
Zakovat ko‘rki so‘zdur, bu tilning ko‘rki so'zdur,
Kishining ko‘rki yuzdur, bu yuzning ko‘rki ko‘zdur.
(Yusuf Xos Hojib)
Ma'dani inson gavhari so‘zdurur,
Gulshani odam samari so'zdumr.
(Alisher Navoiy)
kabi hikmatli misralami bitdilar.
¹ Abu Nasr Forobiy. Risolalar. -Toshkent: 1975, 54-bet.
^: Beruniy. Tanlangan asarlar. III to‘m, 64-bet.
- 13-
www.ziyouz.com kutubxonasi
O'rta asrlarda Bahouddin Valad, Yusuf Hamadoniy, Ahmad Yassa- viy, Jaloliddin Rumiy, Alisher Navoiy, Abdurahmon Jomiy, Husayn Voiz Koshifiy, Mu'iniddin Voiz, Voiz Hiraviy, Zayniddin Vosifiy kabi notiqlik san’atini puxta egallagan so‘z ustalari yetishib chiqdilar. Bu ulug' zotlar o'zlarining ibratli hayot tarzi bilan imon-e’tiqod, ilm- ma'rifat, axloq-odob haqidagi beqiyos o'gitlari bilan minglab insonlar qalbini ma'rifat nurlari ila munawar qilishga erishdilar.
XV-XVI asrlarda notiqlik san'ati turlari, qonun-qoidalarini aks ettiruvchi bir necha qoMIanmalar vujudga keldi. Ayniqsa, Muham- mad Rafi’ Voizning “Abvob ul-jinon” (“Jannat eshiklari”), Voiz Qazviniyning “Ziloli maqol” (“Maqol nafosati”), Voiz Shirvoniy- ning “Ahsan ul-ahodis” (“Nafis kalimalar”), Quraysh Sindiyning “Anis ul-voizin” (“Voizlar do‘sti”), Mulla Kalon Voiz Samarqan- diyning “Ravzat ul-voizin” (“Voizlar bo‘stoni”), Qozi 0‘shiyning “Miftoh un-najot” (“Najot kaliti”) kabi asarlari keyingi davrlarda yetishib chiqqan notiqlar uchun asosiy dasturulamal bo‘Iib xizmat qilgan. Shuningdek, Alisher Navoiyning “Majolis un-nafois”, Zay- niddin Vosifiyning “Badoye’ ul-vaqoye”’, Xondamiming “Makorim ul-axloq” kabi asarlarida ham voizlik san'ati haqida qimmatli fikr- mulohazalar bayon qilingan.
Tariximizda nurli iz qoldirgan ulug‘ allomalar tomonidan notiq- lik san'ati haqida maxsus asarlar yaratilishi, so‘z ijrochiligiga bu qa- dar katta e'tibor berilishi qadim-qadimdan 0‘rta Osiyoda ifodali nutq san'atining juda katta ijtimoiy-siyosiy mavqega ega bo'lgan davlat aha- miyatiga molik ish ekanligidan dalolat beradi.
Mavlono Irshod. XV asrda Hirotda yashab - faoliyat ko‘rsatgan voizlardan biri Mavlono Irshoddir. U o‘zining donishmandligi va so‘zga chechanligi bilan el nazariga tushgan. Mavlono Irshod faqat xalqqa va’z aytish bilangina cheklanib qolmasdan, rasmiy davlat ish- larida ham qatnashib, qo'shni mamlakatlar bilan diplomatik aloqalami mustahkamlashda mmiosib xizmatlar qilgan. Faxriddin Ali Safiyning “Latoyif ut-tavoif ’ asarida hikoya qilinishicha, Sulton Husayn Boyqaro rasmiy daviat ishi yuzasidan muzokara olib borish uchun Sherozga va- kil yubormoqchi bo‘ladi. Saroy a’yonlari o‘zaro maslahatlashib, bun- day nozik va mas’uliyatli vazifani faqat Mavlono Irshod bajara oladi, degan xulosaga kelishadi.
- 14-
www.ziyouz.com kutubxonasi
Mavlono Irshod Sherozga borib kutilganidek, rasmiy ishlami oz fursatda ijobiy hal qilishga erishadi. Uning notiqlik mahoratiga qoyil qolgan Shoh Shujo’ Irshodga ruxsat bermay, bir majlis qurib keyin ke- tishni iltimos qiladi. Majlis juma kuniga belgilanadi. Juma namozidan keyin Masjidi jome'ga yig'ilgan xalq oldida Mavlono Irshod shunday ehtirosli nutq so'zlaydiki, odamlar uning ta'sirchan so'zlaridan jun- bushga kelib, ko‘z yoshlarini tiya olmay qolishadi. Buni ko‘rgan voiz notiqlik mahoratining yana bir qirrasini namoyish etib, o‘z nutqida kes- kin burilish yasaydiki, endi hamma birdaniga ko‘z yoshi aralash kula boshlaydi. “Latoyif ut-tavoyif’ asarida keltirilgan bu voqea Mavlono Irshodning odamlar ruhiyatini chuqur tushunadigan, nihoyatda maho- ratli so‘z ustasi bo‘lganidan dalolat beradi.
Qozi 0‘shiy. 0‘zining purhikmat so'zlari va jarangdor ovozi bilan xalqqa maqbul va manzur bo'lgan voizlardan yana biri Qozi 0‘shiydir. Mavlono asli farg‘onalik bo‘lib, 0‘sh shahrida qozilik lavozimida ham ishlagan. Mamlakatning ijtimoiy-siyosiy hayotida faol ishtirok etgan Qozi 0‘shiy jamiyatda yuzaga keladigan chigal muammolami ye- chishda, odamlar qalbiga yo‘l topishda benazir zot boMgan. Bu haqida Faxriddin Ali Safiyning “Latoyif ut-tavoyif’ asarida quyidagi voqea hikoya qilinadi: “Seiston viloyatining xalqi qattiqqo'lligi, hatto gadoy- ga ham sadaqa bermasligi bilan nom chiqargan ekan. Qozi 0‘shiy esa mana shu xalqning ko‘ngil qulfini so‘z kaliti vositasida ochishga eri- shadi. U Seistonga borib ma'lum muddat shu xalqning ichida yashaydi; ulaming mhiyatini o‘rganadi, odamlami qiynayotgan muammolami aniqlaydi. Ana shundan keyin shahar qozisidan mxsat olib, juma kuni masjidi jome'da xalqqa va’z aytadi. U o‘z nutqida xalqning ayni dili- dagi gaplami, ulami qiynayotgan muammolami shunday aniq va ra- von bayon etadiki, xalq topgan-tutganini minbar ostiga keltirib tash- laydi. Mavlono 0‘shiy nutqi uchun haq olmasligini, va’z va nasihat faqat savob uchun, odamlami to‘g‘ri yoMga boshlash uchun aytilishini tushuntirganda Seiston xalqining voizga boMgan hurmat va muhabbati yanada oshadi. Mana shu voqeadan keyin bu xalqning xasis emas, ak- sincha, oliyjanob ekanligi, faqat o‘z davrining ba'zi muammolariga ja- vob topa olmay qiynalayotganliklari maMum boMadi.