1-мавзу. Фалсаф

2) рационаллик, ақлий тарзда асосланганлик, исбот қилинганлик. Илмий билимларда бирор нарса ҳақида шунчаки хабар берилмайди, келтирилган фикрнинг маъноси, мазмунини тасдиқлайдиган зарур негиз, асослар келтирилади. Бу ерда етарли асос келтириш тамойили амал қилади.

3) Билимнинг объект моҳияти, унинг қонуниятларини қайта тиклашга қаратилганлиги.
4) Билимнинг ўзига хос ҳодиса сифатида, тизимлилиги: бу ерда гап кундалик оддий билимларни шунчаки тартибга солиш тѝғрисида эмас, балки чуқур англаб етилган тамойилларга кѝра тартибга солиш ҳақида; назарий тизим ҳақида бормоқда.

7

5) Синаб кўриш, текшириб бориш: бу ерда гап илмий кузатув, амалиѐтда мантиқ орқали синаб кѝриш тѝғрисида боради. Илмий ҳақиқат амалда текширувдан ѝтгач ва тасдиқини топгач ҳамма томонидан эътироф этилади.

Бундан ташқари фалсафада моддий борлиқ ва инсонни ѝрганувчи бошқа фанлардагидан яна шу билан фарқ қиладики, бунда инсоннинг оламга, оламнинг инсонга муносабатининг энг умумий жиҳатлари ѝрганилади. Инсоннинг оламга, борлиққа билишга кѝра муносабати кѝпгина фанлар томонидан ѝрганилади. Билишнинг эмпирик ва назарий даражаси, ҳиссий ва рационал билиш нисбати, ҳақиқат ва адашиш ва бошқалар бир қатор фанлар томонидан ҳам тадқиқ этилади. Булардан фарқли ѝлароқ билиш жараѐнининг энг умумий томонларинигина ѝрганиш фалсафанинг предмети доирасига киради. Бу жараѐннинг хусусий томонларини ѝрганиш эса аниқ фанларнинг вазифаси ҳисобланади.
Ҳаѐтда олий даражадаги дунѐқарашдан - фалсафий дунѐқарашдан бебаҳра қолиш, ҳаѐт маъносини тушунмаслик натижасида одам ѝзини-ѝзи ҳалок этиши, гиѐҳванд бѝлиб қолиши, ичкиликбозликка берилиши, жиноят йѝлига кириб кетиши мумкин.
Бугунги кунимизда учраб турган террорчилар, ҳизбут-таҳрирчилар таъсирига тушиб қолганлар шулар жумласидандир.
Юқоридаги фалсафий масала моҳиятининг талабалар томонидан етарли даражада англаниши инсониятни тѝғри йѝлдан адашишга олиб келадиган салбий тенденцияларга қарши кураша оладиган инсон бѝлиб шаклланишлари учун ғоят кучли воситадир.