Adalet Menzili

Adil Yakubov
50

---

Kocasının konuşmasına bile fırsat vermek istemeyen Mercanay ayağa
fırlayarak Şaranavski’ye doğru ilerledi:
— Yoldaş müfettiş!- Gözüne dolan yaşlarla, bir iki dakika kadar hiç
konuşmadan dikilip kaldı. - Bu paralarla kocamın hiçbir alâkası yok! Ben
öğretmenim yoldaş müfettiş! Oğlumun düğünü için on yıldır maaşımdan
yirmi otuz sum artırarak biriktirdiğim paralar bunlar. Topu topu dört bin
sum!..
Şaranavski diliyle dişi arasında:
— Sizin paranız mı, kocanızın parası mı, hepsini ortaya çıkarırız, hanım! -
dedi sırıtarak. - Özellikle siz, salonda duracağım diyorsanız, ya çenenizi
kapayıp oturun ya da dışarı çıkın! - Şaranavski sonra Suyun Burgut’a döndü
ve:
— Pekâlâ, grajdanin Suvankulov! - dedi durduğu yerde parmaklarının
ucunda birkaç santim yükselerek. - Diyelim ki hanımınız oğlunun düğünü
için ziynet ve para biriktirdi. Siz bu düğün için neler hazırladınız? Çıkarın şu
hazırladıklarınızı!..
— Bizde düğün derneklerle kadınlar ilgilenir!
— Vay canına! - dedi Şaranavski şaşırmış gibi.- Peki müsabakalarda
koyun hediye etmek, koç kesmek âdetlerinizi kim yerine getirir? Ya peki
müsabakayı kazanan binicilere heybe içinde para dağıtmak, hah, televizyon,
hatta kullanılmış araba hediye etmeler? Doğru mu şahit yoldaş?
Fıçı Mahsur oturduğu yerde şöyle bir kıpırdayarak:
— Evet, böyle âdetlerimiz var! - dedi kalın sesiyle. - Bazı ahmak
meslektaşlar böyle şeyler yapıyorlar!
Suyun Burgut sertçe başını çevirip baktı:
— Kendinizi mi anlatıyorsunuz?
— Ağzından çıkan sözleri kulağın duysun, Suyun bey! - diye ters çıktı Fıçı
Mansur. - Ben otuz yıl genel müdürlük yapıp, hükümetin bir sarı lirasına bile
dokunmadım!.
— Biz şu anda bu adamı değil, - dedi Şaranavski Fıçı Mansur’u imâ
ederek,- seni sorguluyoruz. Kendinden bahset Suvankulov! Pekala, çıkaracak
Adalet Menzili
Adil Yakubov
51

---

mısın sakladığın paraları yoksa..
Suyun Burgut inat ve ısrarla başını sağa sola salladı.
— Saklanmış bir kuruşum bile yok! Hepsini biliyorsunuz.. Sormaktan
amacınız ne? Madem öyle kendiniz arayın bulun!
— Evet, para yok sende! - Yine sırıttı Şaranavski. -Bir tek at için yepyeni
“Volga”yı verebilen zavallının birisin sen!
— Kaldırgaç! - diye ilâve etti sabık genel müdür. -Amma gerçekten şahin
de şahin ha!.
— Pek münasibi sen inatçılık yaparsan, biz de inatçılık yapmaya mecbur
kalırız!- Şaranavski sözlerini tüketip Laçin’in odasına doğru yöneldi. Kapıda
durarak:
— A! - dedi şaşırmış gibi. - Burası insan yaşayan bir yer mi, yoksa
kütüphane mi?
— Bu oğlumun odası, - dedi Mercanay. - Kitap hastasıdır oğlum!
Şaranavski “hımm” diyerek karşılık verip, kapıda köle gibi el pençe divan
bekleyen yardımcısı Mir Celalov’a döndü:
— Genelde nadir takılar nadir kitaplar arasına saklanır! Dikkatlice kontrol
et! Biz sabık genel müdürle ahırlara bir göz atalım!.
Bu arama tarama nerendeyse iki saat sürmüştü. Şaranavski’yle onun sadık
köpeği gibi elinde bir fenerle yanı başından ayrılmayan Fıçı Mansur, ahırı,
samanlığı, odunluğu elhasıl her yeri didik didik ettiler. Zaman zaman
Mercanay’ı çağırarak Nuh-u Nebiden kalma eski sandıkları yıktırıp
içindekileri sağa sola savurarak kontrol ettiler. Ayaklarının altına gelen
koşumları, kovalan, kürekleri ne bulurlarsa kaldırıp bir kenara attılar.
Mercanay onların söyledikleri şeyi yapıp kocasının yanına dönerken tekrar
gözlerinden boncuk boncuk yaş dökülmesine mani olamadı. Şu anda tek
korktuğu şey, oğlu Laçin’in çıkıp gelmesiydi. Nihayet araştırma bitince
tekrar
salonda toplandılar. Az konuşan çatık kaşlı Mir Celalov protokolü yazıp
bitirmiş, evde bulunan ne kadar altın ve para varsa kayıtlara geçirmişti.
Neredeyse çıldırma noktasına gelen Mercanay, kocasının koluna girerken
Adalet Menzili