Adalet Menzili

Mercantav, Mercantav!
Kurban olam Mercantav,
Yoluna ölem Mercantav,
Kırgın gelse korganım,
Yav
 başkanda kalkanım,
[12]
[13]
[14]
Adalet Menzili
Adil Yakubov
40

---

Kakı İkanda tayançım
Kurban olam Mercantav,
Yoluna ölem Mercantav..
Mercanay, satırları okurken gençlik yılları, genç gelin damat olarak
kocasıyla birlikte elinde bir sazla Mercantav’da okudukları şarkılar,
düğünlerde yapılan şenlikler, başkaları tarafından alkışlandıktan mesut
demler bir bir gözünün önünden geçmeye başlayınca, göz kenarlarından
süzülen yaşlar yanaklarını ıslattı. O mesut günlerde destanı Suyun ağası
söyler, hatta önceden yazmasına gerek olmaz, sazı eline aldığında satırları
birbiri ardına diziverirdi. Ama o zamanlar dizilen mısralarda bilmem nereden
esecek felâket rüzgarlarından bahsedilmez, aksine Mercantav’ın gümbür
gümbür fışkıran kaynak suları gibi tertemiz, apaydınlık bir dünyadan dem
vurulurdu. Halbuki bu destan..
“Evet, bir şey olmuş kocasına! Biraz önce, göbeği şişip kalasıca Fıçı
Mansur’un söylemeye çalıştığı kötü bir şey, hayır, hayır canı çıksın onun!
Tüh sana! Ama öyle değilse, insanın bağrım yakıp kavuran bu sözler nereden
çıktı?.”
Çocuklarının başına,
Sınav düştü Mercantav!
Kötülerin yediği,
Bal kaymaktır Mercantav!
Yahşilerin başına
Kırağı düştü Mercantav!
Niçin sükût saklaysen?
Kaldırağın kaldırıp
Hakkı hakka vermeysen?
Yamanlara
 ters bakıp
Dua-yı bed kılmaysan?
[14]
[15]
Adalet Menzili
Adil Yakubov
41

---

Niçin sükut saklaysan?
Kurban olam Mercantav,
Yoluna ölem Mercantav!
Yüreği kabaran Mercanay, elindeki kâğıdı tekrar yüzüne, gözlerine sürdü.
Bu sırada içerden sazını kucaklayıp yavaş yavaş gelen Suyun Burgut’un
çehresi açılmış, gözleri neşeden parlıyor, bıyıkları altına gizlenen dudakları
tebessümler saçıyordu.
— Evet, nasıl buldun, Mercan? Destan güzel olmuş mu?
Mercanay gult edip yutkundu.
— Güzel. Fakat şu iş n’oldu? Biraz anlatsana! Yüreğime kara kan oturdu,
Suyun ağa!
Suyun Burgut, karısına cevap vereceği yerde, gülümseyerek yanına oturup
destanını okumaya başladı:
Kurban olam Mercantav,
Yoluna ölem Mercantav!
— Tamam artık! Tamam hanım! -dedi Burgut Mercanay’ın omuzuna elini
koyarak- Bırak şimdi derdi tasayı! Gençlik günlerimizi bir yâd edelim! Sil
göz yaşlarını ve bana katıl!
Ayleneyin Mercantav!
Örgileyin Mercantav!
Mercanay, gözyaşları arasında zoraki gülümseyerek, kocasına eşlik etmeye
başladı:
Kekliklerin seyrese,
Ayıklarıng bokırsa
[16]
[17]
Adalet Menzili
Adil Yakubov
42

---

Tillereng tulkilering
Aftabayın tavlansa..
Ayleneyin Mercantav!
Örgileyin Mercantav!
Kalbi yaralı olduğu için mi nedir, başlangıçta hayli boğuk çıkan sesi yavaş
yavaş açılan Burgut, destanın sonuna doğru iyice coştu. Mercanay’ın
kendisine eşlik eden tatlı sesi, şirin bir su sesini hatırlatıyordu. Destanın son
satırlarına doğru, evlatlarının başına kara bulutlar çeğmelenmesine sessiz
kalan Mercantav’ı Babadağ’a şikâyetten dem vuran satırlarda Burgut’un sesi
çevrede yankılanmaya başladı. Yoldan gelip geçen gelinler, kızlar dönüp
dönüp bakıyor, elma ve kayısı dallarına çıkmış olan çocuklar, tıpkı serçe
kuşlarını andırıyorlardı.
Destanın sonuna geldiklerinde dış kapının kanatlan birden sertçe açıldı ve
Laçin kaldırgaçını sürerek içeri girdi. Gülümseyerek ilerleyip ahır kapısı
önünde atını durdurdu:
— Ya Allah!. -dedi memnun bir şekilde- Taşkent’ten şarkıcılar mı geldi
ne? Şarkılara türkülere bakılırsa işler tıkırında!
Suyun Burgut sazını karısına vererek oğlunu karşıladı:
— Kupa nerde oğlum, kupa? Yoksa kupa almadan elleriniz böğrünüzde mi
döndünüz, keratalar?
Laçin göğsünü, gererek, babası gibi kaş altından sinsi sinsi baktı:
— Kupayı almasa döner miydi oğlunuz, baba?- deyip atının boynunu
okşadı- Ama kupa için oğlunuzu değil, kaldırgaçı kutlayın, baba! Vilâyette
birincilik aldı. Öbür çocuklar da elleri boş dönmediler. Selim Kıltırık uzun
atlamada, Altınay jimnastikte birinci oldular. Gümüş Bibi de ikinci. Bir
müjdeliğiniz varsa veriverin, baba!
Kaldırgaç sanki Laçin’in söyledikleri anlamış gibi başını mütevazi bir
şekilde yere doğru eğip, ayaklarıyla toprağı tepmeye başladı. Suyun Burgut
kollarını açarak: