Book layout June 23: Biz Yevgeniy Zamyatin

Далиллар. Қўнғироқ. Аминман.
Кун. Очиқ кун. Барометр 760.
Наҳотки мен, Д-503, мана бу икки юз саҳифани ёзган
бўлсам?
Наҳотки мен қачондир буларни ҳис қилганман деб
ўйлаганман ёки бу ҳақида ҳаёл сурганман?
Дастхат – меники. Қолганлари ҳам худди шундай
ёзилган, бироқ – бахтимга, биргина дастхат меники. Ҳеч
қ
андай бемаънилик, ҳеч қандай маъносиз метафоралар,
ҳ
еч қандай ҳиссиётлар: биргина далиллар. Негаки мен
соғломман, мен мутлақо, бутунлай соғломман. Мен
жилмаймоқдаман
–
жилмаймаслигим
имконсиз:
бошимдан аллақандай зирапчани чиқариб юбордилар,
бошим енгиллаб, бўшаб қолди. Аниқроғи: бўшаб эмас,
ошиқча, ёт нарсалардан, жилмайишга ҳалал берувчи
нарсалардан ҳоли бўлиб қолди (жилмайиш – нормал
одамнинг нормал ҳолати).
Далиллар – шундай дейди. Ўша кечада, Коинотнинг
чегарасини кашф қилган, қўшнимни, мени, биз билан
бўлган
ҳ
аммани
яқин
атрофдаги
аудиториумга
(аудиториум рақами негадир таниш: 112) олиб бордилар.
Уерда бизни столларга боғлаб, Буюк Операциядан
ўтказишди.
Эртаси куни мен, Д-503, Валинеъмат ҳузурига бордим ва
унга бахт душманлари ҳақида билганларимни қолдирмай
айтиб бердим. Нега энди аввал бу иш менга машаққатли
бўлиб туйилди экан? Тушунарсиз. Ягона изоҳ: менинг
аввалги касаллигим (қалбим).

---

274
Биз
Ўша куни кечки пайт – У билан, Валинеъмат билан бир
стол атрофида – мен биринчи марта машҳур Газ Хонада
ўтиргандим. Ўша аёлни олиб келишди. Менинг олдимда
у гувоҳлик бериши керак эди. У аёл ўжарлик билан
индамас ва жилмаяр эди. Мен унинг тишлари ўткир ва
оппоқ эканлигига ва бу жуда ҳам чиройлилигига эътибор
бердим.
Сўнгра уни Қўнғироқ остига олиб боришди. Унинг юзи
қ
ор каби оқариб кетди, кўзлари қора ва катта-катта
бўлгани сабабли, бу жуда ҳам чиройли кўринарди.
Қ
ўнғироқдан ҳавони насос билан тортиб олишни
бошлаганларида – у бошини ортга ташлади, кўзларини
ярим юмди, лабларини маҳкам қисди – бу менга
ниманидир эслатиб юборди. У, курсини маҳкам ушлаб
олиб, менга қараб турарди – кўзлари ўзлари юмилиб
кетмагунга қадар қараб турди. Кейин уни чиқариб,
электродлар ёрдамида ҳушига келтириб, яна Қўнғироқ
остига ўтказишди. Бу уч марта қайтарилди – у ўшанда
ҳ
ам ҳеч нима айтмади. Бу аёл билан олиб келинган
бошқалар тўғрисўзроқ бўлиб чиқди: уларнинг кўпчилиги
биринчи
мартадаёқ
гапиришни
бошлади.
Эртага
уларнинг ҳаммаси Валинеъмат Машинаси зиналаридан
чиқади.
Ортга қўйиб бўлмайди – чунки ғарбий кварталларда –
ҳ
ануз
тартибсизлик,
бақир-чақирлар,
мурдалар,
ҳ
айвонлар ва – афсуски – онгига ҳиёнат қилган бир қанча
рақамлар.
Аммо кўндаланг тарафдаги, 40-хиёбонда юксак волтли
тўлқинлардан иборат бўлган вақтинчалик Девор барпо
этишга эришдик. Умид қиламан-ки – биз ғалаба
қ
озонамиз. Бунданда зиёди: мен аминман – биз ғалаба
қ
озонамиз. Негаки онг ғалаба қозониши керак.
1920

---

Евгений Замятин
275