Favoyid ul-kibar alif harfining ofatlarining ibtidosi «favoyid»din

www.ziyouz.com kutubxonasi 

193

Keldi darding lazzatining shukrini ayturg‘a til. 

To tushubmen ul uzoru ikki gesu hajrig‘a, 

Ey quyosh, rahm aylakim, bo‘lmish, bir oyu ikki yil. 

Dog‘ima andoza marhamliq momug‘din istagan,  

Ko‘nglum ichra buyla har yon dog‘i beandoza bil. 

Dahr bo‘stonida chun yo‘qtur vafoe, ey ko‘ngul,

Loladek gulgun qadah tut, g‘unchadek bir dam ochil. 

Iltifoting ozidin itti Navoiy telbarib, 

Ey pariy, bir ham bu Majnung‘a parvo aylagil. 

379

Ul quyosh og‘zi uza mushkin xol,  

Zarraning nuqtasidin keldi misol. 

Gar ravondur ne tong ul qadki, erur,

Ruh sarchashmasida toza nihol. 

Raxsh har yonki surar ul chobuk,  

Yugurur tegrasida payki xayol. 

Chobukumning otining na’li emas,  

Tushti shabrang ayog‘ig‘a hilol. 

G‘uncha og‘ziki takallum qilmas,

Ul og‘iz g‘unchasi qilmish ani lol. 

Hajrning chorasi bexudlug‘ emish,  

Soqiyo, jom ketur molomol. 

To Navoiydek o‘lay ani ichib,  

Mastu Majnun sifatu sheftahol. 

380

Ul pariy chehra chu ko‘rguzsa jamol maqbul,  

Ko‘rgan emasturur o‘z aqlig‘a qolmoq ma’qul. 

Surtulub yuzga, agar yetsa dimog‘img‘a isi,  

Meni ul zulf tanobi bila qilg‘il maqtul. 

Istasang dahrda ming telba ko‘ngul sargardon,  

Halqa-halqa rasani zulfidin ochg‘il  marg‘ul. 

Xotirim iki jahon mashg‘ulidin o‘lmish forig‘,

Do‘st yodi bila to ko‘nglum o‘lubtur mashg‘ul. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar