www.ziyouz.com kutubxonasi
71
Navoiyo, tilar ersang zamone osoyish,
Zamona fikriga ko‘nglungni qo‘ymag‘in zinxor.
134
Qonima har dam ko‘zungning o‘zgacha angezi bor
Kim, aning mujgoni birla g‘amzai xunrezi bor.
La’li yodi qong‘a ashkim rangini aylar badal,
Olloh-olloh, ne ajoyib la’li rangomezi bor!
Ishq boshimnn kesib, yo‘l topqay ul oy ko‘yida,
Ne uchunkim, itlari ollida dastovezi bor.
Hajr shomi, qil tamoshokim, jamoling shavqidin
Notavon ko‘nglumning o‘tlug‘ ohidin gulrezi bor.
Naylab ul ko‘zdin bo‘lay eminki, bemor ersa ham,
Ofiyat ahliga rahm oyinidin parhezi bor.
Bog‘ aro gul sochti noz uyqusidin ul sarv uza,
Tong nasimining magar parvizani gulbezi bor.
Charx chun bemehrdur, Parvezdek qonin to‘kar,
Mehrningkim, shomi siymin na’ldek shabdezi bor.
Bog‘i davron gullari chun bevafodur, tong emas,
Kecha gar tong qushlarining nolai shabxezi bor.
Ayb ko‘p qilma Navoiy ko‘zlari sho‘robasin,
Ko‘rki, ul oyning ne yanglig‘ la’li sho‘rangezi bor.
135
G‘ariblig‘da demankim g‘amu malolati bor
Ki, sendin anru ko‘pgulning g‘arib holati bor.
Ko‘ngul ilojini qil, en quyosh, vnsol ilakim,
Masih dam ura olmas kebi malolati bor.
Ko‘pgul jununda tilin aql elini fahm etkay
Ki, dardu shavq kalomi bila maqolati bor.
Firoqing ilgida chun o‘lmadim, boshim quyidur,
Bu sheva zohir etar, kimsakim xijolati bor.
Ko‘ngul jafosidin obod erurki, bo‘ldi tuzuk
Harimi mulk, agar shohning adolati bor.
Keturda la’linga jonim payomini, ey gul,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |