Folklori instituti alisher navoiy nomidagi davlat adabiyot muzeyi

Tujerchigin mahkam qib –
Turpa bo‘lib, ayrilib chiqmagin xildan – 
Tuyalarga jahaz qo‘rab –
Oyina.uz portali kutubxonasi

---

366
Ul – o‘g‘il.
Ulini – o‘g‘lini.
Chagalgandi – chaqilgandir.
Changirqab – chang-to‘zon aralash, elas-elas.
Chirqillab uchadi torchi – 
Chovlab – yorilib, qadoq bo‘lib.
Chokar – lashkar.
Chori – to‘rt yashar qo‘y.
Choroyna – ko‘krakni himoya qilish uchun urushda kiyiladigan yengsiz 
metall kiyim.
Shabron – kecha-kunduz ma’nosida.
Shirolg‘a – ovlangan qush yoki hayvondan beriladigan tortiq.
Shirxo‘ra – emikdosh.
Emakdosh – bir onaning farzandi, qon-qarindosh, tug‘ishgan ma’nosida. 
Enmoq – tushmoq, tushib kelmoq. 
Yugruk chopon – katta-kichik.
O‘r – o‘ra, chuqur. Dostonlarda yer osti yo‘li, lahm.
Qal’a – qo‘rg‘on.
Qarib – harif, sherik, hamkor, hamsuhbat.
Qovg‘a – suv solinadigan idish.
Qulotuz – keng dala.
Qo‘zilarga en solmoq – enchi berilgan molning qulog‘iga qo‘yiladigan belgi. 
G‘aznakor – xazinador.
G‘azo (g‘azot) – urush, jang.
G‘alt urmoq – mavj urmoq.
G‘angqimoq – to‘dadan qaerdan qulay yo‘l topsa, shu yerga o‘zini urmoq.
G‘angqitmoq – to‘dada otni qulay kelgan to‘g‘ri yo‘lga burmoq.
G‘anim – dushman.
G‘arroq – g‘irot.
G‘idirish – jig‘. G‘idirishiga gapirmoq – achchiq bilan, g‘azab bilan gapir-
moq, jig‘iga tegmoq.
G‘oza – qizil bo‘yoq.
G‘ujur – hayrat, jo‘shqinlik; g‘azab.
G‘ul – zanjir, halqa.
Havdak – yegulik qushlarga mo‘l epik ko‘l nomi.
Havl – qo‘rqinch, kuchli bezovtalik.