Folklori instituti alisher navoiy nomidagi davlat adabiyot muzeyi

o‘zingdan ko‘p ketma, “Tanasi – tentak, kallasi – katta kalpang”, 
deysan, shunday bo‘lsa ham, qizingning yori, urishadimi, so‘kishadimi 
– o‘zining yori, nima ishing bor? – dedi. Oytug‘mish aytdi:
– Ho‘, Kuntug‘mish boybicha, 
og‘zingni borla, mening qizim se-
ning o‘g‘lingga yor bo‘lmaydi. Bu aytgan so‘zingga yurmayman, se-
ning kalpang o‘g‘lingga qizimni bermayman. Tanasi – tentak, kalpang 
o‘g‘lingga Oybarchinni berguncha daryoga oqizib yuborganim yaxshi-
roq. Kuntug‘mish aytdi:
– Boybicha, bermay 
hudda qilolmaysan, Oybarchin sening qorning-
da ekanligi-da mening o‘g‘limga 
baxshida edi. Yana Oybarchin er yu ziga 
tushganda xalq o‘rtasida fotiha qilib, to‘y qilingan edi-ku, o‘zing bilasan-ku, 
– dedi. Shundan ikkovi bunisi bunday dedi, unisi unday dedi, uning ustidan 
bir-biri bilan yulishdi, bo‘lganicha bo‘lishdi, ikkovi 
o‘lguday olishdi.
Shu tobda Boysari dashtdan kelib qoldi. Bu ahvolni ko‘rib hayron 
bo‘lib, xotinidan:
– 
Qani, o‘zi nima gap? – deb so‘radi. Shunda xotini yig‘lab:
– Mendan bu gapni so‘rama, Alpomish bilan Kuntug‘mishning 
g‘aza bida birov shuytib yurama, – dedi. Xotinidan bu gapni eshitgan-
dan keyin Boysarining achchig‘i chiqib ketdi, borib Kuntug‘mishga:
– Nima uchun bezovta qilasan, g‘azablanasan? – deb qiziqqonligi 
tutib, achchig‘i chiqib urdi, 
boshini yorib, hamma yog‘ini qonga qorib 
tashladi. Bir oz muddatdan keyin Boybo‘ri dashtdan kelib ko‘rsa, xotini 
Kuntug‘mish haligi ahvolda yig‘lab, holsizlanib yotibdi.
– Ha, qani, nima gap? – deb so‘radi. Xotini yig‘lab:
– So‘rab nima qilasan, ukang meni urib, hamma joyimni mayib qilib 
tashladi. O‘ldirib tashlar edi-yu, qo‘shnilarimiz oraga kirib, shunchalik 
ayirib oldi, – deb yig‘ladi.
Boybo‘rining achchig‘i chiqib ketdi. Ukasi Boysarining eshigiga 
borib, Boysariga:
–