Бобур: Менга боғбонни чорланг.
Вазир: Бош устига амирзодам.
ОВОЗ: Бир оздан сўнг саройга боғбон келибди.
Бобур: Бу йил қовун “Боғи Бобурий”да битмаса ҳаммангни
жазоингни бераман.
ОВОЗ: Нима қилишини билмай боғбонларнинг боши
қотибди. Охири ўйлаб-ўйлаб шоҳга билдирмай узоқ Фарғонадан
қовун олиб келишга аҳд қилишибди. Бобуршоҳ бир неча кунга
шикорга кетибди. Шу пайт боғбонларнинг бошлиғи ҳам ўн бир
кишини ёнига олиб Фарғона вилоятининг Наманган шаҳрига
етиб борибди. Карвон, от-араваларга қовун ортиб Ҳиндистонга
етиб келибди. Бобуршоҳ уларнинг Фарғонага борганидан
бехабар экан.
Ёд этмас эмиш кишини ғурбатда киши,
Шод этмас эмиш кўнгилни меҳнатда киши.
Кўнглум бу ғарибликда шод ўлмади оҳ,
Ғурбатда севинмас эмиш, албатта киши.
Вазир: Ҳузурингизга боғбон ташриф буюрдилар.
Бобур: Кирсин.
Вазир: Бош устига.
ОВОЗ: Боғбон қовунни олиб киради, Бобуршоҳ қовунни
ҳидлаб сўрайди.
Бобур: Бу қовун қаерда битган?
Боғбон: “Боғи Бобурий”да ҳазратим.
Бобур: Йўқ…. Ҳиди бошқача. Бундай ҳидли қовун бу
ерларда битмайди. Фақат бир ўлкада етишади холос. Сен мени
алдаёпсан.
Боғбон: Алдаган бўлсам билганингизни қилинг, шоҳим. Бу
қовун “Боғи Бобурий”да битган.
20
ОВОЗ: Шоҳ қовунни ҳидлаб маст бўлиб, уни сўймоқчи
бўлибди.
Бобур: Ёлғон гапирибсан, қовунни қаердан келтирганингни
очиқ-ойдин айтасан, қаҳрим қаттиқлигидан қўрқмайсанми?
Боғбон: Олий ҳазрат алдаётган бўлсам бошимни танамдан
жудо қилинг, майли мен розиман.
Бобур: Бундай тил ёрар қовун бу ерларда битмайди. Тўғри-
сини айтсанг гуноҳингдан кечаман. Борди-ю, мени алдаб яна
ёлғон гапирадиган бўлсанг, бошингни танангдан жудо қиламан.
ОВОЗ: Бобуршоҳни алдаб бўлмаслигини билган боғбон
ростини айтишга мажбур бўлибди.
Боғбон: Наманган шаҳридан келтирдик, шоҳим шундай
қовун сиз айтганингиздек фақат ўша ёқларда битади. Наманган
шакарпалаги дегани шу. Шоҳим энди нима қилсангиз ихтиёр
ўзингизда. Аммо ўлимим олдидан бир сўровимга жавоб
беришингизни истайман.
Do'stlaringiz bilan baham: |